1942: Jak Amerykanie zbierali złom dla przemysłu wojennego

Jednak jednym z najważniejszych materiałów potrzeb wojskowych był złom. Sama konstrukcja czołgu wymagała średnio około 18 ton metalu, a co możemy powiedzieć o statkach - tam potrzeba setek razy więcej.

Praca polegająca na zbieraniu surowców wtórnych została wykonana ambitnie. Ośrodki recepcyjne na złom organizowały między sobą zawody, kobiety niosły aluminiowe garnki i patelnie, rolnicy rozdawali swoje stare traktory, a kute ogrodzenia rozbierano wszędzie na ulicach miasta. Były w to zaangażowane nawet pistolety historyczne z czasów wojny secesyjnej. Wydaje się, że w kraju nie było ani jednego obojętnego obywatela, który nie chciałby wnosić wkładu w zbieranie materiałów niezbędnych do zwycięstwa wojskowego.

Aby wzbudzić patriotycznego ducha w jednym z miast Teksasu, zrobili popiersie Hitlera, w którym miejscowi rzucali naczyniami.

Słynny animator Walt Disney podarował dwie duże rzeźby Bambi do celów wojskowych, które, jak mówią, wystarczyłyby do stworzenia 10.000 bomb zapalających lub jednego 75-milimetrowego kawałka artylerii.

Starali się przyciągać ludzi w całym kraju pod każdym względem do dostarczania surowców wtórnych. Jak powiedział gubernator stanu Kentucky Kin Johnson 2 października 1942 r., Stal potrzebna do przemysłu wojennego nie może być wytwarzana bez złomu, podobnie jak ciastka bez mąki lub woda owocowa z lodami bez samych lodów.

W rzeczywistości korzyściami płynącymi z centrów recyklingu dla produkcji wojskowej był spadek. Ale prawdziwym celem rządu wcale nie było to, ale podniesienie morale i umocnienie jedności patriotycznej. Całe to poruszenie powszechnej zbiórki złomu miało wzbudzić w obywatelach poczucie własności w zwycięstwie nad wspólnym wrogiem.