Jak Myanmar tworzy jedne z najrzadszych i najdroższych tkanin

Wytwarzanie tkaniny z łodyg lotosu powstało na brzegu jeziora Inle około sto lat temu, kiedy kobieta o imieniu Do Sa U podniosła kwiat lotosu, aby położyć go na posągu Buddy w miejscowej świątyni. Grube włókna zwisające z końca zerwanej łodygi zainspirowały ją do wykręcenia z nich nici i utkania pierwszej lotosowej szaty.

Przed Sa U podarowała szatę jako dar opatowi klasztoru, a następnie resztę życia poświęciła tkaniu z łodyg lotosu. Stopniowo zaczął pojawiać się rzadki rodzaj tkania w regionie jeziora Inle. Obfitość czystej wody w porze deszczowej prowadzi do gwałtownego kwitnienia lotosu, i właśnie w tym okresie Birmańczycy zbierają największą ilość surowców do warsztatów tkackich. Oderwane u szczytu kwitnienia włókna łodygi lotosu mają najlepszą jakość. Włókna należy usunąć w ciągu trzech dni od oderwania kwiatu. Na małym drewnianym stole kobieta przecina łodygę i delikatnie wyciąga gąbczaste włókna jeden po drugim, a następnie zroluje z nich nić i wyśle ją dalej do suszenia i barwienia.

Trudna rutynowa jednostka, wymagająca od tkaczy koncentracji i uwagi, jest uważana za niezwykle życzliwą czynność. Rzeczywiście, w buddyzmie lotos jest symbolem czystości i oświecenia i ucieleśnia nauki Buddy. Zakorzeniony w błotnistym błocie lotos rośnie w błotnistych wodach (symbol cierpienia), aby kwitnąć nieskazitelnie i czysto nad powierzchnią wody (symbol oświecenia). Według legendy Budda urodził się już w stanie chodzić, a tam, gdzie stanęły jego stopy, kwitły kwiaty lotosu.

Dlatego Birmańczycy wierzą, że ubrania lotosu mają energie, które pomagają mnichom uspokoić umysły podczas praktyk duchowych na drodze do oświecenia.

Produkcja małej apaszki wymaga około 4000 łodyg lotosu, w przypadku dużego szalika - już około 40 000 łodyg, a produkcja kompletnego zestawu monastycznego ubrania zajmuje do 220 000 łodyg i 10 dni nieprzerwanej pracy.

Korzystanie z najprostszych maszyn ułatwia życie tkaczom, ale cały proces jest bardzo czasochłonny i czasochłonny.

Tkanina lotosu jest uważana za jedną z najrzadszych i najdroższych na świecie.

Surowe włókna lotosu mają kremowy, prawie biały kolor. Do barwienia używa się tylko naturalnych barwników, takich jak na przykład kora drzewa, kwiaty lotosu itp.

Materiał z lotosu uzyskano dzięki fakturze podobnej do jedwabiu, bardzo miękkiej, lekkiej, oddychającej i prawie wodoodpornej z natury.

Birmańczycy wierzą, że lotosowe ubrania nie tylko pomagają uspokoić umysł, ale także mogą wyeliminować bóle głowy i inne problemy zdrowotne, zwłaszcza związane z gardłem, płucami i sercem.

Podziwiając autentyczność produkcji, łatwo jest przynieść wyjątkową pamiątkę w prezencie. Tylko ceny za najmniejsze szale zaczynają się od 70 USD.

Tkanina na niegdyś święte ubranie birmańskich mnichów stała się teraz częściowo ekskluzywna dla koneserów świata mody. Włoski projektant Pierre Luigi Loro Piana stworzył linię ubrań z lotosu po tym, jak jego przyjaciel z Japonii odwiedzający jezioro Inle podał mu próbkę materiału w 2009 roku. Od tego czasu przedsiębiorczy Włoch złożył więcej niż jedno zamówienie w kilku mini-fabrykach w wioskach nad jeziorem, a ceny kurtek z kolekcji pod marką The Lotus Flower od Loro Piana zaczynają się od 5600 USD.