Nieśmiało o Bioko

Gwinea Równikowa różni się znacznie od reszty stanów na czarnym kontynencie. Jej stolica znajduje się na wyspie, a główne terytorium kraju wraz z największym miastem leży na kontynencie. Mówią po hiszpańsku, jak nigdzie indziej w Afryce. Nie tak dawno temu ropa została znaleziona w pobliskich wodach.

Ten kraj, podobnie jak wiele innych w Afryce, korzysta z systemu politycznego „dożywotniego władcy”. Obecny „król” obalił i stracił wuja, swojego poprzednika, i rządził przez 37 lat, okresowo niemal jednogłośnie wygrywając w „demokratycznych wyborach powszechnych”. Dolary ropy otworzyły poważne możliwości dla małego afrykańskiego kraju.

Drogi w kraju są takie, że w pewnym momencie może się wydawać, że wcale nie jest to Afryka, ale jakiś rodzaj Maryi.

Nie mieszkają tutaj w szałasach, jak w CAR lub Kongo. Wraz z ropą przybył tutaj kredyt hipoteczny. Wszędzie budowane są mieszkania, gdzie ludzie mogą kupić własne mieszkania na najniższym poziomie.

Właściciel Gwinei nie jest skromny i przy każdej okazji pokazuje swoje niezwykłe możliwości. I hojna gościnność. Cała wioska prezydentów została zbudowana na przedmieściach Malabo. Głowy różnych przyjaznych stanów często przyjeżdżają tutaj i mieszkają w tych samych domach klasy LOHari w całkowitym bezpieczeństwie i niepohamowanej sytości).

Drzewo Ceiba jest symbolem narodowym. Takie rosną w całym kraju. Turyści strasznie lubią robić z nimi zdjęcia. Jak mówią, ktokolwiek nie był w Chimki, nie widział piękna. Tak więc w Gwinei Ceibu nie kliknęło, kraj się nie zamknął.)

Jeśli samochód ma wypadek, co z tym zrobić? Oddaj za złom, spróbuj odzyskać? Skąd te wszystkie kłopoty? Zostaw na uboczu i idź do domu do żony na zimne San Miguel. Przy autostradzie znajdują się niezliczone stare samochody.

Na wyspie znajdują się dwa parki narodowe i wokół nich przebiega jedna droga. Niezależnie od tego, co cię tu sprowadza, „omiń” jak prawdziwy bohater.)

Z boku karakolis ślimaków są wszędzie. Lokalny przysmak. Dziewczyna powiedziała, że prawdziwą Gwineą jest ta, która zjada 3 karakol każdego ranka. NIE MNIEJ!

Tory są opuszczone, tylko od czasu do czasu będzie samotny samochód lub faceci z maczetą - i znowu cisza.

Moka

Wioska, w której zaczynają się wszystkie szlaki w Parku Narodowym Krateru Luba. Ludzie przyjeżdżają tu nad jezioro w lesie i wodospady. Klimat równikowy obfituje w ulewne deszcze, a podróż do dżungli może być prawdziwym wyzwaniem.

Nasza natura przybycia również zauważyła ulewę. Stał przy ścianie. Widoczność była nie większa niż sto metrów. Musieliśmy zadowolić się jedynie wycieczką do muzeum, pełną informacji politycznych, dlaczego zwierzęta nie powinny być zabijane. Gwinei są grzesznikami w tej kwestii, nie oszczędzają żywych istot. To jest Afryka, kochanie.

Łowcy nagród łapią małpy na sprzedaż. A jeśli z jakiegoś powodu zwierzę nie może zostać sprzedane, to jest po prostu pochowane żywcem. Zapytałem, dlaczego nie puścić małpy. „To są tradycje” - odpowiedział niejasno i ponuro pracownik muzeum.

Na wyspie Bioko żyją ludzie Bubi. W czasach starożytnych mężczyźni robili tatuaże na twarzach, ale teraz prawie niemożliwe jest spotkanie Aborygenów z konkretnym obrazem na ich twarzach.

Ale albinosy można łatwo zobaczyć.

Prawie cała ludność Gwinei Równikowej - katolicy, katedry i kościoły znajdują się w prawie każdej wiosce.

Batete

Udaj się na południe wyspy do odległej wioski, aby zobaczyć to arcydzieło architektury drewnianej.

Ulice Bathete.

Sprawy duchowe - jest to niezwykle ważne, ale będziesz w Batet, idź do pubu do Vitki. Jest tylko jeden pasek, więc nie popełniaj błędu. I zawsze gra głośno.)

Facet kiedyś studiował w Sewastopolu i mówi dobrze po rosyjsku. Jego życie na Krymie nie poszło na marne. Życie w hostelu nauczyło Vitkę dogadywania się z ludźmi, aw jego lokalu zawsze panuje ciemność.

Nasz przewodnik-kierowca o rosyjskiej nazwie EpifanIO zabrał kilka butelek piwa z Vitki na ścieżkę, aby złagodzić stres.

„Nasze drogi są górzyste, jest wiele zakrętów, ale warunki pogodowe nie są zbyt dobre, w San Miguel jest nieco spokojniej” - powiedział Epi i przekręcił kierownicę.

Bast

Drugie co do wielkości miasto na wyspie. Dlaczego turyści tu przyjeżdżają, nie jest jasne. Nie ma nic do zobaczenia i do zrobienia. Ale są 2 statki.

I jedna dobra restauracja, w której dowiedzieliśmy się, że prawdziwy łosoś w Gwinei powinien być biały).

Pojęcie statusu zostało mocno zakorzenione nie tylko w naszym rosyjskim życiu. W Gwinei Równikowej odróżnienie dzieci będących rodzicami-rodzicami od dzieci bez statusu jest dość proste. Bogatsze dzieci chodzą w ubraniach i uczą się iPhone'ów.

Uboższe dzieci chodzą nago po ulicach, chowając się tylko za drewnianymi tarczami.

Bogatsi rodzice jeżdżą w Hammers.

Rodzice chodzą gorzej z maczetą.

24 października 1778 roku Hiszpanie popłynęli na przedmieścia Luby trzema statkami. Na miejscu lądowania pierwszych kolonistów stoi teraz pomnik.

Arena Blanca Beach

W Gwinei nie zawracaj sobie głowy nazwami plaż. Cóż, naprawdę, po co wymyślać coś celowo, jeśli możesz po prostu powiedzieć White Sand Beach. Wszyscy tu przyjeżdżają - zarówno emigranci, jak i miejscowi.

Gastronomia

Hipokrates powiedział: „Jesteśmy tym, co jemy”. Gwinea Równikowa to przede wszystkim ślimaki wielkości pięści. I, oczywiście, zwierzęta zabijane w lokalnych lasach, tutaj są pieszczotliwie nazywane „mięsem z buszu” lub „mięsem z buszu” lub „mięsem rzemieślniczym”.

Wiewiórki pasują do białego wina.

Leśne szczury - z szampanem.

Ale szczury idą z hukiem na piwo.

Mali bracia są uwięzieni i sprzedawani żywcem. Ktoś może powiedzieć, że to nieludzkie: „Biedne zwierzęta, jak cierpią” i idź ze spokojną duszą, jedz wieprzowinę lub kurczaka.

Każdy, kto był w Afryce, wie, że sprzedawcy zwierząt są bardzo niechętnie fotografowani. Nasi łowcy byli mili tylko dlatego, że przewodnik Epi, w oczekiwaniu na niedzielny rodzinny obiad, nabył parę szczurów, wcześniej biorąc pudełko San Miguel.

„Obiad będzie dziś wspaniały”, powiedział ze słodkim oczekiwaniem.