Ludzie są zmuszeni opuścić swoje domy: Iran wkroczył w erę kryzysu wodnego

Problem braku świeżej wody jest niestety znany wielu krajom na naszej planecie. Ale jeśli w Chinach lub Indiach kilka regionów cierpi na brak wody, to w Iranie stało się to problemem na skalę krajową. W ostatnich latach skutki zmian klimatu, a także rosnąca presja antropogeniczna na ekosystemy wodne, stają się coraz bardziej widoczne w tym kraju. Tam, gdzie kiedyś płynęły pełne rzeki, dziś widać tylko puste, wysuszone doliny. Ludzie zmuszeni są do opuszczenia swoich domów w odległych wioskach i przeprowadzki do miast, ponieważ wiele małych rzek w Iranie jest płytkich i znika.

Terytorium Iranu zawsze cierpiało z powodu nieregularnych opadów i niewielkiej ilości, szczególnie w środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej części kraju. Ale w ciągu ostatnich 20 lat deszcz i śnieg w górach zaczęły spadać jeszcze mniej, co nie spowolniło wpływu na stan irańskich rzek i jezior. Ponadto liczba ludności rośnie w Iranie, co oznacza, że ludzie potrzebują więcej wody do picia, nawadniania upraw i potrzeb domowych. Od połowy ubiegłego wieku populacja kraju wzrosła prawie trzykrotnie, ale opadów już nie ma.

Jeśli spojrzymy na mapę rozkładu opadów w Iranie i porównamy ją z gęstością zaludnienia, okaże się, że większość Irańczyków mieszka w zachodnich i północno-zachodnich regionach kraju. Ta okoliczność wyraźnie pokazuje nam, jak bardzo życie w Iranie zależy od dostępności wody lub jej braku. Rozkład populacji w kraju jest ograniczony dostępnością wystarczających zasobów wodnych.

Pomimo faktu, że północno-zachodni Iran jest regionem najbardziej wyposażonym w opady deszczu i wodę, można tu również zobaczyć ślady niedoboru wody. Jezioro Urmia jest największym zbiornikiem wodnym w kraju, w ciągu zaledwie 20 lat straciło ponad 50% powierzchni, a jego zasolenie gwałtownie wzrosło. Woda tego słonego jeziora jest intensywnie wypompowywana do nawadniania, co wraz ze zmniejszeniem przepływu wody z przepływających rzek doprowadziło do gwałtownego zmniejszenia obszaru i powstania rozległych słonych bagien wokół Urmii. Rząd podejmuje działania w celu ratowania jeziora, w szczególności przeznacza się środki na budowę systemu zaopatrzenia w wodę z Morza Kaspijskiego w celu uzupełnienia objętości jeziora. Ale czas mija, a Urmia jest coraz bardziej porównywana ze zmarłym Morzem Aralskim.

Innym przykładem kryzysu wodnego w kraju jest rzeka Zayenderud. W czasach starożytnych w mieście Isfahan zbudowano kilka pięknych mostów przez rzekę. Ale dziś coraz częściej można zaobserwować takie zdjęcie, jak na zdjęciu poniżej.

Rzeka Zayenderud, podobnie jak dziesiątki innych irańskich rzek, jest płytka i wysycha.

Na rzece Karun, która jest jedyną żeglowną rzeką w Iranie, również występują problemy. Ekolodzy odnotowują spadek poziomu wody w rzece i pojawienie się piaszczystych wysp, czego nigdy wcześniej nie obserwowano.

Ludność południowych regionów kraju coraz częściej opuszcza swoje domy i przenosi się do dużych miast, gdzie problem niedoboru wody nie jest jeszcze tak odczuwalny. Ale dla wszystkich jest oczywiste, że kraj znajduje się na skraju kryzysu głębinowego, którego rozwiązania należy szukać jak najszybciej.