Starożytni ludzie żyli ponad dwieście lat: prawda czy fikcja

Nie tylko w Biblii bohaterowie dożyli poważnego wieku 900 lat. Inne starożytne teksty wspominają również o podobnych stulatkach. Dzisiaj taki wiek wydaje się nam niesamowity. Czy ludzie naprawdę żyją tak dobrze?

To zależy od tego, jak się liczy. Naukowcy twierdzą, że cała sprawa polega na różnicy w podejściach. Niektórzy sugerują, że liczby mają znaczenie symboliczne. Inni twierdzą, że rozumienie roku na Bliskim Wschodzie bardzo różni się od naszego. Rok był mierzony nie ruchem Ziemi wokół Słońca (12 miesięcy), lecz orbitą Księżyca (1 miesiąc) lub zmianą pory roku (3 miesiące). W tym przypadku wszystko jest znacznie zmniejszone. Oczekiwana długość życia biblijnego Adama w tłumaczeniu na znane lata spada z 930 do 77 lat. Ale jeśli weźmiemy ten punkt widzenia za prawidłowy, wówczas okaże się, że urodził on syna Setha w wieku 11 lat. Ale to nie jest takie zaskakujące. Ale to, jak Enoch urodził Matuzalem w wieku pięciu lat, nie jest całkowicie jasne.

„Stary Żyd”. V. Polenov

Zastosowano także wyjaśnienia astronomiczne. Według nich okres rotacji Ziemi zmienił się, a rok według poprzednich obliczeń wcale nie jest równy bieżącemu.

Inne wyjaśnienie podaje hipoteza baldachimu wodnego. Zostało to zaproponowane przez D. Whitcomba i G. Morrisa. Długowieczność biblijnych bohaterów tłumaczy się tym, że przed Wielką Powodzią istniał baldachim, który pokrywał Ziemię przed szkodliwym promieniowaniem. Dzięki niemu ludzie dożyli bardzo starości. Po powodzi zniknął, a wraz ze wzrostem promieniowania życie zaczęło się zmniejszać. Stopniowo czas trwania osiągnął 70 lat. Wadą tej wersji jest to, że nie jest obsługiwana przez żadne dane fizyczne i geologiczne. W wykopaliskach archeologicznych nie znaleziono również stulatków.

Badanie szczątków ludzi w epoce brązu wskazuje, że średnia długość życia wynosiła nie więcej niż 40 lat. Jak zatem wyjaśnić niewiarygodne czasy życia przodków?

„Portret starego mężczyzny w czerwieni”. Rembrandt

Carroll Hill w swoim artykule na temat badań liczb pisze, że „liczby w Księdze Rodzaju mogą mieć zarówno rzeczywiste, jak i symboliczne znaczenie”.

Podobnie jak w Księdze Rodzaju, na Liście królów Sumeru i Akadu, liście władców, którzy istnieli w Mezopotamii, panowanie poszczególnych władców trwa kilkadziesiąt tysiącleci. Na przykład Alulim, starożytny mityczny król Sumerów, rządził 28 800 lat. Eksperci uważają, że zastosowano system liczb kwadratowych. Co więcej, podobnie jak w Biblii, na Liście znacznie skraca się czas rządów i życie ludzi po powodzi. Jeśli Adam żył ponad 900 lat, Noe osiągnął wiek 500 lat, a Abraham - do 170 lat.

Lista królów Sumeru i Akadu

Badacz z Brandeis University Dwight Young zauważył, że niektóre przedziały są wielokrotnością 60. Inne duże liczby to kwadraty. Na przykład 900 - kwadrat 30, 625 - kwadrat 25, 400 - kwadrat 20 itp.

W mezopotamskim systemie liczenia istniały liczby zwykłe i święte. Zwykłe były używane w prostym życiu, święte - w odniesieniu do bogów i imion ludzi. Nazwa może mieć wyrażenie liczbowe. Najważniejsze były liczby 60 i 10. Uważano je za najwyższe symbole wyrażania prawdy. Dlatego Mezopotamia Ball przyjęła sześciocyfrowy system liczbowy.

Jak było w innych kulturach?

W obozach azjatyckich stulecie było powszechne. Oczywiście nie osiągnęły biblijnych proporcji, ale dr Xu Wenze z dynastii Qing, który dożył 300 lat, jest wspomniany w dokumentacji medycznej. Albo Guy Yul z dynastii Han, który miał 280 lat. Taoistyczny mnich Hue Cao osiągnął 290.

Tanzilya Bisembeev

Buddyści tłumaczą to właściwym życiem, które obejmuje zdrową dietę, rozwój duchowy i umysłowy. Wiadomości o współczesnych stulatkach często pochodzą z obszarów wiejskich, na których dokumentacja nie zawsze jest przechowywana.

Najstarszą osobą w Rosji jest Tanzilya Bisembeeva. 14 marca tego roku skończyła 123 lata. Mieszka na terytorium Krasnodar. Kobieta ma trzech synów i urodziła najmłodszego w wieku 66 lat.