Dlaczego delfiny pomagają ludziom łowić ryby?

W południowej części Brazylii, na wybrzeżu morskim znajduje się małe miasteczko o nazwie Laguna. Interesujące jest to, że istnieje wyjątkowy związek między dzikimi zwierzętami a ludźmi. Podczas migracji barweny lokalni rybacy wychodzą rano na wybrzeże zatoki i cierpliwie czekają, spoglądając w dal na ocean. A teraz, podobnie jak sto lat temu, delfiny butlonosych płyną do zatoki. Prowadzą duże stado barweny bezpośrednio na brzeg. Kiedy nadejdzie właściwy moment, delfiny dają rybakom specjalne znaki: kiwają głową, wychodzą na powierzchnię lub uderzają ogonem w wodę. Rybacy gwałtownie rzucają sieciami, aby spełnić swoje szczęście. A co z delfinami? Dlaczego przez prawie 200 lat ta populacja delfinów pomaga mieszkańcom Laguny łowić ryby? Może to ich bawi lub rywalizują ze sobą w szybkim tempie? A może próbują łowić ryby w ten sposób, ale pływając głęboko w zatoce, boją się osiąść na mieliźnie i zatrzymać w konsternacji?

Przypadki ciekawej symbiozy ludzi i delfinów znane są w innych miejscach naszej planety. Na przykład mieszkańcy Australii mieszkający na wybrzeżu używają podobnej pomocy delfinów podczas połowów. Rybacy z Morza Czarnego wielokrotnie łapali ostrobok i barwena za pomocą delfinów, które wpędziły ryby w pułapkę w pobliżu brzegu. Okazuje się, że taka współpraca ma już ponad tysiąc lat. Nawet rybacy ze starożytnej Hellady nazywali delfiny uderzeniami kamieni pod wodą, gdy zauważyli ryby u wybrzeży. I chętnie popłynęli, wbijając swoją ofiarę bezpośrednio w sieć rybaków, otrzymując za to nagrodę w ramach połowu.

Brazylijscy naukowcy badali niezwykłe zachowanie delfinów w pobliżu miasta Laguna przez kilka lat i doszli do wniosku, że delfiny butlonosowe w ten sposób nie tylko pomagają ludziom, ale sami zdobywają żywność przy niższych kosztach. Okazuje się, że wpadająca w panikę ryba rzuca się i wyskakuje z wody. A ryba, która uciekła z sieci, trafia prosto do delfinów na śniadanie. Oczywiście te inteligentne ssaki mogą doskonale zdobyć własne pożywienie bez ludzi. Ale, jak uważają naukowcy, delfiny czerpią emocjonalną satysfakcję z tego procesu. Okazało się, że nie wszystkie delfiny w tej populacji starają się pomóc ludziom łowić ryby. Ta funkcja ma tylko część pakietu. Co więcej, delfiny pomocnicze są bardziej zainteresowane osobnikami z ich grupy i są nieco oddzielone od reszty populacji. Umiejętności komunikacyjne z ludźmi i udział w polowaniu są również przekazywane ich potomkom. Eksperci sugerują, że tę cechę można naprawić genetycznie i przeprowadzić dalsze badania w tym kierunku.

Brazylijscy rybacy przekazują również doświadczenia w zakresie wspólnego połowu z pokolenia na pokolenie. Ludzie są tak mili dla swoich asystentów, że nawet nazywają ich po imieniu i odróżniają ich od siebie. A jeśli przypadkiem delfin wejdzie do sieci wraz z rybą, to wcale nie panikuje, nie uwolni się, ale cierpliwie czeka, aż ludzie wyjdą i uwolnią go. Wie na pewno, że rybacy go nie skrzywdzą.

I podczas gdy naukowcy szukają genetycznych przesłanek tego zjawiska, rybacy z Laguny wypływają rano nad morze, aby, jak zawsze, z pomocą swoich wiernych pomocników, łowić ryby.