Sztuka starożytna potwierdziła ciekawe fakty dotyczące znajomości fauny Indonezji

Indonezja, Australia i Nowa Zelandia to niesamowite miejsca na obrzeżach wszystkiego, co wydarzyło się w historii Ziemi od tysięcy i milionów lat. Ostatecznie to ta część planety pozostała główną oazą ssaków torbaczy, która nie mogła znieść konkurencji z łożyskiem na pozostałych kontynentach. Tutaj cywilizacja ludzka również rozwinęła się w szczególny sposób. Jednym z najnowszych dowodów jest niesamowita kolekcja sztuki i biżuterii prehistorycznej z indonezyjskiej wyspy Sulawesi, której najstarsza historia sięga 30 000 lat.

Wielkie przesiedlenie z Afryki

Pierwszy Homo sapiens dotarł do Australii około 50 000 lat temu. Było to częścią Wielkiej Osady Człowieka z Afryki. Wcześniej uważano, że kultura tamtych czasów nie rozciągała się poza Indie, południowo-wschodnie tropiky i archipelagi na wschód od Eurazji.

Ten pogląd został zmieniony w 2014 r. Przez przełomowe odkrycia sztuki jaskiniowej na wyspie Sulawesi, które trwały 40 000 lat. Prehistoryczny zabytek sztuki, uważany za jeden z najstarszych na świecie, jest unikalną kolekcją nieznanych wcześniej symbolicznych obiektów znalezionych w jednej z jaskiń.

Odrestaurowane artefakty sprzed 30 000 do 22 000 lat temu składają się z osobnych koralików wykonanych z kłów babirussy („sarny”), a wisiorki wykonane z kości Sulawes opatrzone są kuskusem (duży i prymitywny torbacz podobny do oposu, który żyje tylko w Sulawesi), a także biżuteria - kamienie z geometrycznymi wzorami, których znaczenie jest nieznane.

Pierwszy znajomy

Analiza pozwoliła nam zgromadzić obszerne dane na temat pochodzenia i wykonania malowideł jaskiniowych, w tym porozrzucane fragmenty ochry i ochry plamy na instrumentach i rurce kostnej, które mogły być użyte jako „rurka dmuchająca” do tworzenia obrazów ekranowych dłoni, z których najwcześniej był w przybliżeniu w Sulawesi 40 000 lat.

Dzięki znalezisku stało się jasne, że starożytna sztuka pierwszych ludzi na wyspie zawierała różne „gatunki”, a nie tylko malowidła jaskiniowe. Ponadto wiele mówią o tym, że pierwsi ludzie na wyspie byli pod wrażeniem niezbadanych stworzeń, które żyły tylko w tych miejscach. Rzeczywiście, w Sulawesi wszystkie ssaki lądowe, z wyjątkiem nietoperzy, nigdy wcześniej nie zostały znalezione na Ziemi.

Naukowcy uważają, że te „symboliczne negocjacje” z nowymi gatunkami mogą położyć podwaliny pod późniejsze osadnictwo Australii, zamieszkiwanej przez niespotykanie bogate społeczności endemicznej fauny i flory. Tak więc w Sulawesi można ustanowić złożony duchowy system interakcji między ludem Aborygenów a królestwem zwierząt.