Jakie było pierwsze trujące zwierzę na Ziemi

Słowo „trujący” reprezentujemy przede wszystkim węża: otwarte usta, ostre zęby, kaptur kobry, grzechot grzechotnika. Ale zadziwiające jest to, że pierwszymi jadowitymi kręgowcami na Ziemi nie były węże, które pojawiły się nie wcześniej niż 93 miliony lat temu. I nie dinozaury, których najwcześniejsze gatunki rozwinęły się około 230 milionów lat temu. Pierwszym trującym był przodek ... ssaków! I żył na długo przed gadów 260 milionów lat temu, w okresie permu, niedaleko centrum dzisiejszej Południowej Afryki.

Nie wkładaj palca do ust

Stwór, o którym mowa, to Euchambersia mirabilis, przodek współczesnych ssaków. Miał około 50 centymetrów. Miał tępą głowę z szeroką, głęboką, okrągłą przestrzenią w górnej szczęce, która według naukowców zawierała trujący gruczoł połączony z zębami i ustami cienką siecią kostnych rowków i kanałów.

Ponadto zwierzę miało dwa siekacze i parę dużych kłów z ostrymi ząbkami. Na samym psie jest rowek i grzebień do odprowadzania wydzieliny z trującego gruczołu, a rowek biegnie wzdłuż przedniej powierzchni psa.

W przeciwieństwie do węży, które chirurgicznie precyzyjnie wstrzykują kły trucizną, Euchambersia mirabilis wstrzyknęła truciznę w wycięcia na zębach, tak że musiał dobrze ugryźć ofiarę, aby ją otruć. Badacze uważają, że stworzenie może wykorzystać swoją truciznę do polowania lub do samoobrony.

Gryźć i czekać

Badania komplikuje fakt, że do tej pory znaleziono tylko górne części czaszek dwóch osobników tego gatunku, a ostatnie odkrycie dokonano w 1966 r. Ani dolna szczęka, ani szkielety nie zostały jeszcze odkryte. Jednak nawet na podstawie znalezionych małych fragmentów naukowcy wyciągają pewne wnioski na temat stylu życia tego tajemniczego przodka współczesnych ssaków o trującym charakterze.

Euchambersia mirabilis prawdopodobnie żerowała na stosunkowo małej zdobyczy, którą mogła połknąć w całości. Chociaż, biorąc pod uwagę uzbrojenie zwierzęcia, mógł równie dobrze atakować większych przeciwników: najpierw ugryzł ofiarę, a następnie cierpliwie czekał, aż umrze, ścigając umierające zwierzę. To prawda, że taka taktyka nie zawsze może zadziałać, ponieważ wokół było mnóstwo dużych drapieżników, którzy chętnie „pocięliby” smakołyk.

Nawiasem mówiąc, dzisiaj istnieje również kilka gatunków małych ssaków, które mogą wytwarzać i używać trucizny.