Gdzie po raz pierwszy pojawiło się danie sushi i jak rozprzestrzeniło się na cały świat?

Rankiem 5 stycznia br. Okrzyki zaskoczenia wypełniły targ rybny w Tokio. Na pierwszej aukcji roku Kiyoshi Kimura, właściciel popularnej sieci restauracji sushi, zapłacił rekordową kwotę 1,8 miliona dolarów za 278 kg tuńczyka błękitnopłetwego. Nawet dla niego ta cena była niesamowicie wysoka. W zeszłym roku tuńczyk błękitnopłetwy opuścił aukcję za 736 tysięcy dolarów, jednak jego waga była o 100 kg mniejsza.

Kiyoshi Kimura

Pan Kimura powiedział prasie, że za tak smaczną rybę jak tuńczyk warto zapłacić. W ten sposób ogłosił całemu światu, że w jego restauracjach używa się tylko najlepszych ryb.

To także pokazuje, ile sushi jest cenione w Japonii. Dla Japończyków jest to nie tylko jedzenie, ale także danie, które można spożywać, będące częścią kultury narodowej. Symbol wyrafinowania i dobrego smaku. Jest w tym trochę ironii, ponieważ sushi nie było pierwotnie japońskim daniem i nie miało nic wspólnego z haute cuisine.

Historia tego dania zaczyna się między piątym a trzecim wiekiem pne na polach ryżowych rzeki Mekong, która przepływa przez Laos, Tajlandię, Wietnam. Chłopi łowili ryby i najczęściej łapali karpie. Aby zapobiec jak najdłuższemu psuciu się ryb w czasie upałów, był on konserwowany w ryżu, który idealnie do tego nadawał się.

Ryba została wypatroszona, wcierana solą, suszona w beczkach przez tygodnie, a następnie sól została usunięta, wypełniona ryżem, poddana ciśnieniu przez kilka tygodni. Kilka miesięcy później rozpoczęła się fermentacja, przekształcając cukier ryżowy w kwas. W ten sposób procesy rozkładu zostały zatrzymane. W każdej chwili można było otworzyć beczkę, wyrzucić ryż i zjadać ryby. Zapach był oczywiście okropny, ale smak był świetny.

Stopniowo danie rozprzestrzeniło się na południe, podbiło Malezję, Filipiny, Indonezję i dotarło do Chin. Ten rodzaj sushi nazwano nare-sushi. Uznano to za „złe” jedzenie. Zjadali je ci, którzy pracowali na polach ryżowych. Ale z czasem sushi podbiło także wyższe warstwy społeczne społeczeństwa.

Wjechali do Japonii w VIII wieku, za panowania cesarzowej Gensho. Początkowo Japończycy nie lubili ich smaku i odpychającego zapachu. Ale wprowadzili zmiany i sprawili, że danie było przyjemniejsze. Przestali trzymać ryby w beczkach przez miesiące, zmniejszając proces fermentacji. Więc pozbyli się zapachu. Ryż był bardziej cierpki i można go było jeść z rybami.

W XII wieku Japończycy wymyślili ocet ryżowy. To pozwoliło nam wymyślić nowe kombinacje kulinarne. W XVII wieku wynaleziono szybkie sushi - hayazushi. Każda prefektura dodała do przepisu swoje własne cechy. Na przykład w Toyama sushi zawinięto w liście bambusa, a w Nara zastosowano liście persimmon.

Pod koniec XIX wieku danie uzyskało zwykłą formę. Składał się z plasterka suszonej lub gotowanej ryby, umieszczonej na ryżu, doprawionej octem lub sosem sojowym.

Sushi było szeroko rozpowszechnione po drugiej wojnie światowej. Dzięki amerykańskiej okupacji Japonii sushi zostało przetransportowane przez Ocean Spokojny i zaatakowało Stany Zjednoczone. Stało się tak popularne, że w Kalifornii zaczęli robić je według własnego przepisu. Ze Stanów Zjednoczonych sushi rozpowszechniło się na całym świecie.