Tajemniczy kraj Ofiru: skąd król Salomon przyniósł złoto

Trzeci król królestwa Izraela, legendarny Salomon zaczął rządzić w 970 rpne Pod jego rządami państwo żydowskie przekształciło się w szanowane supermocarstwo na Bliskim Wschodzie. Przeszedł do historii jako mądry władca.

Jeśli chodzi o współczesne pieniądze, historycy obliczyli, że fortunę króla Salomona szacuje się na 60 bilionów dolarów. Większość z nich stanowiła złota rezerwa. Przybliżona waga - 500 ton.

Złote kubki, tarcze, miecze, talerze. Z metalu wykonano również dekoracje świątyni Salomona, zbudowanej w X wieku pne Tron króla Salomona został wyrzeźbiony z kości słoniowej i lśnił złotem. Prowadziła do niego złota stopa, na której znajdowało się tuzin lwów naturalnej wielkości.

Niestety, Biblia nie dawała jasnych wskazówek na temat tego, gdzie znajduje się tajemniczy kraj Ofir. Ani jeden rozdział nie zawiera opisów kopalni Salomona. Historycy sugerują, że żydowski król wydobywał tam złoto wraz z Hiramem I. Rządził Tyrem, który podobno znajdował się na terytorium współczesnego Libanu.

Pod nim stan osiągnął swój szczyt. Zbudował nowe świątynie, odrestaurował starożytne świątynie, stworzył bastion strażniczy dla Fenicji. Fenicjanie dużo podróżowali, zbudowali kilka fortec w całym basenie Morza Śródziemnego, prowadzili rozległy handel, docierając do oceanów atlantyckich i indyjskich. Ponieważ pole działania Fenicjan jest ogromne, lokalizacja tajemniczego Ofiru może być wszędzie.

Istnieje kilka teorii. Kopalnie miedzi zostały odkryte przez archeologów w Izraelu i Jordanii. Pomimo tego, że niektórzy eksperci twierdzą, że jest to pożądana kopalnia króla Salomona, nie ma jednak jednoznacznych rozstrzygających dowodów.

Tom Lopez, kronikarz słynnego podróżnika Vasco de Gamy, wierzył, że Ophir to starożytne państwo zwane Wielkim Zimbabwe. Przyczyny tego założenia pojawiły się w związku z faktem, że w okresie renesansu istniał ośrodek handlu złotem. Archeolodzy uważają, że w czasach Salomona region ten nie został rozwinięty.

Inni uczeni sugerują, że Ophir znajdował się nad brzegiem Morza Czerwonego. Być może w Etiopii. Żyło plemię Afar.

Istnieje punkt widzenia, że ​​magiczny kraj znajdował się w Tunezji, gdzie żyli mieszkańcy Afryki.

W Azji Dravids, kolejny kandydat na Ofir, byli znani z kamieni szlachetnych i kości słoniowej. W starożytności byli oni niemal wyłącznymi dostawcami drewna sandałowego. Większość historyków popiera tę konkretną opcję w poszukiwaniu tajemniczego kraju. Faktem jest, że niektóre słowa Dravidów znajdują odzwierciedlenie w hebrajskiej Biblii.

Anonimowy autor hiszpańskiej książki zatytułowanej „Ogólny zbiór dokumentów związanych z Wyspami Filipińskimi” opisuje metodę poszukiwania Ofiru. W części „Dokument nr 98”, napisanej w latach 1519–1522, mówi się, że Ofir można znaleźć, podróżując najpierw z Przylądka Dobrej Nadziei do Indii. Stamtąd do Birmy, Sumatry, następnie do Moluccas, Borneo, Sulu, a następnie do Chin. Według tego oświadczenia Ophir był na morzu przed Chinami i zajmował kilka wysp. To założenie sprawia, że ​​Filipiny są najbardziej opłacalną opcją.

Około 50 lat po opublikowaniu ogólnego zbioru dokumentów Benito Arias Montano zasugerował, że rdzenni Peruwiańczycy są potomkami plemienia Ophir. Uważał, że prowincja Jukatan dzieli to imię z ojcem Ofir Joktan. Zwolennicy przedkolumbijskich więzi między Eurazją a Ameryką Południową kwestionują ideę Peru na rzecz Brazylii.

Wszystkie te sugestie są naprawdę oparte na osobistych przekonaniach autorów. Istnieje kilka istotnych faktów na poparcie każdego roszczenia. Jednym z niewielu faktów ujawnionych na stronach Biblii było to, że każda podróż do znalezienia Ofiru rozpoczęła się w tym samym miejscu: w porcie Morza Czerwonego Etzion-Hever. Nie tylko złoto przybyło do Izraela z Ofiru.