Tamanrasset: duża rzeka na Saharze, która istniała zaledwie 5 tysięcy lat temu

Nawet w czasach pierwszych faraonów w Egipcie, ostatnio według standardów historycznych, Sahara wyglądała inaczej. Piaski już zaczęły się rozszerzać, zdobywając równiny i wyżyny, ale nadal istniały pełne rzeki, które pozostały z czasów niedawnej ciepłej i wilgotnej przeszłości. Na przykład na wschodzie Sahary spływał do niej duży dopływ Nilu z lewej strony, ale dziś są tylko wyschnięte doliny. A na zachodzie pustyni znajdowała się duża, płynąca rzeka Tamanrasset, która przeniosła swoje wody na Atlantyk.

Narzędzie PALSAR, które służy do obserwacji radarowych, w tym z satelitów, pomogło zidentyfikować pozostałości starożytnego kanału. Fotografie wyraźnie pokazują starożytny system rzeczny z licznymi dopływami i znacznym obszarem dorzecza. Przybliżona długość rzeki szacowana jest na 500 kilometrów. Według naukowców źródło rzeki znajdowało się w Algierii, na naturalnych wzniesieniach płaskorzeźby - Wyżyny Akhaggar, a być może nawet dalej na północ, u podnóża gór Atlas.

Niestety, w wyniku zmian klimatycznych rzeka najpierw zaczęła szlifować, a następnie w końcu wyschła. Z czasem piaski wchłonęły wyschnięte koryto rzeki, a dziś większość niegdyś rozległego basenu nie pozostawiła śladów rzeki Tamanrasset i jej licznych dopływów.

Naukowcy uważają, że pozostałości systemu rzecznego istniały jeszcze około 2 tysiące lat temu, a proces spłycenia rozpoczął się około 5 tysięcy lat temu. Mniej więcej w tym czasie okres się zakończył, zwany neolityczną subpluwialną, która trwała kilka tysięcy lat. Charakteryzował się obfitością opadów, co w połączeniu z ciepłym klimatem tropikalnym doprowadziło do szybkiego rozkwitu Sahary. Oczywiście nie było tu wilgotnych wiecznie zielonych lasów, ale żyzne, pełne życia sawanny znajdowały się w miejscu pozbawionej życia Sahary.

Jednocześnie wziął pod uwagę rozkwit kilku neolitycznych kultur tego afrykańskiego regionu. Rozciąga się tutaj rozległe trawiaste równiny z różnorodną fauną, a także wiele jezior i rzek, z których jednym był Tamanrasset.

Tylko w dolnych partiach, niedaleko miejsca, w którym starożytna rzeka wpada do Oceanu Atlantyckiego, można zaobserwować niewielki ciek wodny, który wysycha w porze suchej. Rzeka ta, położona na terytorium współczesnej Mauretanii, jest również nazywana Tamanrasset, ale tylko w niewielkim stopniu przypomina jej w pełni płynącego poprzednika.