Jak wyglądał radziecki skafander kosmiczny dla słynnych psów astronautów

Odległości kosmiczne przyciągają ludzkość niedostępnością i tajemnicą. Obecnie, dzięki naukowcom i badaczom, mamy pojęcie o naszym wszechświecie i jego strukturze. Nasi mniejsi bracia podjęli wiele wysiłku, aby zdobyć przydatną wiedzę. Im wyżej osoba próbowała wspinać się w niebo, tym bardziej dojrzewała potrzeba badania wpływu przestrzeni kosmicznej na procesy biologiczne żywego organizmu. Z oczywistych powodów nie mogli eksperymentalnie wysłać ludzi w kosmos, więc wybór padł na psy. Początkowo chcieli rozpocząć eksperymenty na małpach, ale są zbyt gorączkowe i nie są tak podatne na trening. Psy pokazały się we wszystkim pozytywnie: wytrzymały ciężar, były posłuszne osobie, spokojnie zareagowały na wszystko. Ze wszystkich ras psów naukowcy wybrali zwykłe curs. Wybór lotów odbywał się w kilku etapach, a jednostki dotarły do ​​mety. Badani przebywali w specjalnych komórkach przez długi czas, pili i jedli 2 razy dziennie. Pasy specjalne ograniczały ich ruch.

Ale jeśli na wysokości kilku kilometrów żywe stworzenie ma wystarczającą ilość tlenu i ciepłe ubrania, to przebywanie w kosmosie i na orbicie wokół Ziemi wymaga ciasnego i wygodnego skafandra kosmicznego. Dlatego pojawiło się pytanie o specjalny strój ochronny dla takich niezwykłych astronautów.

Jak wszyscy wiemy, pierwszymi psami astronautów, które wylądowały z powodzeniem po jednodniowym locie kosmicznym, były Belka i Strelka. W ubiegłym roku jeden z garniturów tych słynnych psów został wystawiony przez kolekcjonera z Niemiec na aukcji, której początkowy koszt to 4000 euro. Na zewnątrz kombinezon wygląda jak obcisły i ciasno sznurowany garnitur wykonany z brązowej bawełny, która zawiera również gumę i aluminium. Cały ten strój jest wyposażony w aparat oddechowy.