Bateria w Bagdadzie: w starożytnym świecie można korzystać z galwanizacji

Niektóre znaleziska archeologów wciąż powodują wiele pytań i są przedmiotem nieustannych sporów między historykami. Na przykład niektórzy eksperci uważają akumulator w Bagdadzie, który jest przechowywany w Muzeum Narodowym w Iraku, za starożytną komórkę galwaniczną, a nawet dowodzą tego, przeprowadzając proste eksperymenty. Ale sceptyczni naukowcy uważają, że przedmiot, który ma ponad 2000 lat, nie może być ogniwem galwanicznym w żaden sposób, a jedynie naczyniem do przechowywania zwojów.

Bateria Bagdadu została znaleziona podczas wykopalisk starożytnej partyjnej osady Khujut-Rabu w Iraku. Pierwszym badaczem tego tajemniczego tematu był niemiecki archeolog Wilhelm Koenig. Ten przedmiot przypomina wydrążone naczynie o wysokości 13 centymetrów, wewnątrz którego znajduje się miedziany cylinder z żelaznym prętem. Szyję statku pokryto bitumem, przez który przeszedł metalowy pręt ze śladami korozji.

Początkowo znalezisko przypisano okresowi królestwa Partii (III wiek pne - III wiek naszej ery), ale później, przy szczegółowej analizie materiału statku, założono, że znalezisko należy do okresu królestwa Sassanii (III- VII wiek), ale w każdym razie statek był w szacownym wieku. Mimo to autor znaleziska Wilhelm Koenig wysunął śmiałe założenie: dziwne naczynie może być najprostszym ogniwem galwanicznym. Za pomocą tego urządzenia starożytni mistrzowie mogli, stosując metodę galwanizacji, nałożyć najcieńsze warstwy złota i srebra. Przykłady takich produktów wśród artefaktów starożytnego świata można znaleźć obficie.

Założenie Koeniga zostało wielokrotnie potwierdzone w praktyce, w tym przez kilku szanowanych naukowców. Aby taki „akumulator” działał, potrzebujesz kwasu lub zasady (elektrolitu), które wytworzyłyby napięcie elektryczne. Naukowcy przeprowadzili eksperymenty z prostymi kwasami znanymi ludziom już w starożytności. W wyniku eksperymentów ocet winny lub sok z cytryny zapewniały napięcie od 0,5 do 2 woltów, a to wystarczyło, aby użyć naczynia w procesie galwanizacji.

Ale bateria Bagdadu pozostaje w tej chwili jedynym tego rodzaju produktem, nic takiego nigdy nie znaleziono. Z tego powodu większość naukowców jak dotąd powstrzymywała się od jakichkolwiek wniosków, a niezwykły temat pozostał tajemnicą.