Góra bożków Manpupuner: jak powstały święte góry Mansi w Republice Komi

Na terytorium Republiki Komi znajduje się miejsce oszałamiające pięknem - płaskowyż Manpupuner z niesamowitymi klifami. Wielkie kamienne filary czczone przez starożytnego Mansi fascynują i zachwycają wszystkich podróżników, którzy mieli szczęście dostać się do tych chronionych miejsc.

Geologiczny pomnik przyrody Manpupuner znajduje się na terenie rezerwatu Peczora-Ilychsky na Uralu Północnym i jest jednym z siedmiu cudów Rosji, które zostały określone w głosowaniu powszechnym. Pomnik obejmuje 7 kamiennych szczątków (filarów wietrzenia) znajdujących się blisko siebie. Wysokość skał wynosi od 30 do 42 metrów. Istnieją inne filary pogodowe w tym regionie, ale nie są one tak duże i rozproszone w pobliżu.

Jednym z ludów tubylczych zamieszkujących tę część Republiki Komi jest Mansi. Dla nich Manpupuner jest świętym miejscem i jest tłumaczone z języka Mansi jako „mała góra bożków”. Wiele górskich legend i wierzeń związanych jest z tą górą. Jedna z nich mówi, że dziwaczne skały są złymi gigantycznymi wojownikami, którzy dążyli do pięknego Celu i zostali zamienieni w kamiennych bożków przez jej brata Pigrychuna.

Ale tajemnicze formowanie takich niezwykłych skał jest dość naukowe z naukowego punktu widzenia. Wiele milionów lat temu na tym terytorium istniał ciągły łańcuch górski. Kolumny wietrzące składały się z litych łupków serycytowo-kwarcytowych, a otaczające je skały były lżejsze pod względem składu mechanicznego i podlegały procesom erozyjnym. Deszczowa woda, zmiany temperatury i silne wiatry doprowadziły do ​​tego, że otaczające skały zawaliły się i pozostały obszary łupkowe.

Na terenie rezerwatu Peczoro-Ilychsky wytyczono kilka ekoznaków, w tym na płaskowyżu Manpupuner. Latem ścieżka na płaskowyż trwa 5 dni i obejmuje odcinki wodne, samochodowe i piesze, a zimą możliwe są wycieczki skuterem śnieżnym z przewodnikiem. Góra bożków nie pozostawia nikogo obojętnym. Ktoś, patrząc na dziwne skały, widzi obrazy zwierząt lub postaci z bajek, w wyobraźni innych, powstają siły natury lub duchy starożytnych ludzi zamieszkujących to terytorium. A zimą, pokryte warstwą śniegu i szronu, filary pogodowe wyglądają jeszcze bardziej tajemniczo.