Cudzoziemcy opanowali Rosję - co robić i jak przetrwać?

Dzięki Mistrzostwom: Moskwa była tak przycięta, że w końcu spodobała się jej przybywających w dużej liczbie gości. I to jest ważne nie dla nich, ale przede wszystkim dla nas. Wyjaśnij dlaczego?

W nadchodzącym miesiącu do 2 milionów zagranicznych turystów odwiedzi Rosję. Dla porównania, zwykle trzy (miliony) przychodzą w ciągu całego roku. Są już na naszych ulicach, spójrz wstecz.

Portugalczycy podróżowali po całej Europie, by być w Rosji! Kraj anulował wizy wjazdowe dla fanów piłki nożnej i otworzył granice.

Ten facet przyjechał nawet rowerem z Argentyny (!!!), aby zobaczyć Moskwę, Petersburg i Saransk!

W rzeczywistości koleś podróżuje od 5 lat, pokonał 80 tysięcy kilometrów i odwiedził 37 krajów. Widziałem go na ulicy Mokhovaya, niedaleko hotelu w Moskwie. Argentyńczyk podpisał autografy i pozował do selfie, wokół zgromadził się tłum przechodniów, jakby przed nimi był przynajmniej Lionel Messi.

I wygląda na to, że naprawdę im się tutaj podoba!

Egipscy fani.

I wydaje się, że ci faceci wygrali Puchar! I poznałem fajne rosyjskie babcie!

Spojrzałem na Moskwę oczami obcokrajowca - miasto wygląda niesamowicie! Zdjął okulary, krytycznie wyglądał jak wiecznie niezadowolony Moskal - wciąż fajny. Centrum wygląda nie tylko nie wstydząco (w porównaniu do tego, co było 10 lat temu), ale jest naprawdę bardzo godne. Szczególnie miło jest, że nie jest to „wieś Potiomkina” dla gości, a kiedy odejdą, nic się nie zmieni, a restauracje z deptakami nie zmienią się w dynie.

Fajnie, że obcokrajowcy lubią Rosję. Ale o wiele ważniejsze jest to, że Rosjanie lubią obcokrajowców! To, co dzieje się obecnie w Moskwie, jest po prostu niewiarygodne! Tłumy wesołych ludzi z całego świata biegają po ulicach, krzyczą, przytulają się, robią sobie zdjęcia! Ok, fani, są przyzwyczajeni. Ale uśmiechnięci współobywatele podchodzą do nich ze wszystkich stron i proszą o zrobienie zdjęcia lub po prostu uścisnąć dłoń. I nie tylko młodzi ludzie, których obcokrajowcy nie mogą zaskoczyć, ale także osoby starsze i zwykle surowi, ponure mężczyźni w średnim wieku.

Sama piłka nożna nie ma dla mnie znaczenia, ale jestem zwolenniczką wszystkich rąk do tych mistrzostw i ogólnie każdej ważnej międzynarodowej imprezy w Rosji: po pierwsze ci, którzy przybędą do nas i będą zadowoleni, a następnie przez wiele lat będą ciepło wspominać i mówić o naszym kraju i czas spędzony tutaj, a po drugie, nasi ludzie (85% z nich, według plotek, nigdy nie mieli paszportu), mają okazję żyć, aby zobaczyć tych, o których opowiedziano im tylko w telewizji. Cieszę się, że mój kraj przyjmuje tak wielu gości: tylko dzięki osobistej komunikacji możemy w końcu pokonać lęk przed obcokrajowcami, a jednocześnie wieczne frywolności.

12 czerwca 1990 r. Została przyjęta suwerenność państwowa RSFSR, dokładnie rok później odbyły się pierwsze wybory prezydenckie, w których wygrał Borys Jelcyn. Kraj obrał nową ścieżkę zamiast Żelaznej Kurtyny i podejrzeń jakiejkolwiek nieznajomej - otwartości na cały świat. Dżinsy i guma do żucia przestały być zakazane i rzadkie, zaczęły być sprzedawane wszędzie, nawet w GUMIE i pawilonach VDNH. Chociaż dzisiejsza młodzież (mówię „starzec”), na szczęście słowo „deficyt” wcale nie jest znane.

Miło było zobaczyć „oryginalne” rosyjskie flagi - od 1991 do 1993 roku miały nieco inne odcienie.

Zezwolili na bilety na Plac Czerwony, ale fani futbolu przedarli się tutaj: jak rozumiem, ulotki rozdawano wszystkim, wystarczyło je znaleźć.

Przygotujcie się, Rosjanie, w następnym miesiącu obcokrajowcom nie będzie końca, a macie świetną okazję do ćwiczenia angielskiego! Mówię, że komunikacja na żywo jest lepsza niż jakakolwiek szkoła językowa!