Lata 1921–1922 stały się okropnym sprawdzianem dla mieszkańców regionu Wołgi, któremu nie wszystkim udało się przeżyć. W tym czasie szczyt masowego głodu miał miejsce podczas wojny domowej w Rosji na terytoriach kontrolowanych przez bolszewików. Liczba ofiar osiągnęła tak straszne liczby, że bolszewicki rząd po raz pierwszy musiał zaakceptować pomoc krajów kapitalistycznych. Zagraniczni dziennikarze, którzy w tym okresie podróżowali do regionu Wołgi, robili zdjęcia dokumentalne ukazujące pełny zakres tego przerażającego czasu.
Kraje kapitalistyczne pomagają walczyć z głodem.
Głównym powodem tej sytuacji na początku XX wieku były warunki pogodowe. W 1921 r. Bolszewicy przyjęli dekret „W sprawie walki z suszą”, który stał się pierwszym rządowym środkiem.
Trudno sobie wyobrazić, przez co musiała przejść ludność.
Państwo udzieliło także pomocy ofiarom. Na zdjęciu kolejka do bezpłatnej dystrybucji żywności.
Liczba dzieci ulicy w 1921 r. Gwałtownie wzrosła.
Głodujący ludzie czekają na pomoc humanitarną od rządu radzieckiego w 1922 r.
Jadalnia zorganizowana przez zagraniczną organizację w regionie Wołgi jako środek zwalczania masowego głodu.
Wagony z amerykańską pomocą. Region Wołgi, 1922 r.
Ludzie rozładowują żywność wysłaną przez organizacje europejskie dla głodujących w regionie Wołgi, 1922 r.
Od pierwszych dni członkowie Czerwonego Krzyża zmagali się z efektami masowego głodu.
Osierocone dzieci otrzymują opiekę medyczną.