Dlaczego orangutany są introwertykami (czasami)

W świecie małp humanoidalnych orangutany można nazwać samotnikami. Spośród czterech gatunków małp goryle, szympansy i bonobo żyją w Afryce, a orangutany to jedyne znalezione w Azji. I w przeciwieństwie do swoich krewnych, którzy wolą chodzić po ziemi, orangutany spędzają prawie całe życie na drzewach. Ich długie, potężne ręce, które mogą osiągnąć 2 metry długości, są idealne do huśtania się i skakania z gałęzi na gałąź, a ich nogi są bardziej jak dłonie pod względem zręczności i przyczepności. Ale to sprawia, że czują się niezręcznie na ziemi. Być może ten sposób życia w pewnym sensie wpłynął na fakt, że orangutany wolą samotność i rzadko gromadzą się w stadach.

Mimowolnie samotnicy

Oprócz różnic fizycznych i geograficznych, wiele orangutanów jest rzeczywiście znacznie mniej towarzyskich niż ich afrykańscy odpowiednicy. Podczas gdy szympansy są dobrze znane ze swoich złożonych interakcji społecznych, orangutany mają tendencję do trzymania się od siebie z daleka. Chociaż ostatnie badania pokazują, że w rzeczywistości mili faceci, którzy nie są niechętni do organizowania imprezy ze swoim towarzystwem, są w rzeczywistości orangutanami w swoich duszach - tylko warunki do tego powinny być odpowiednie.

Na przykład w dzieciństwie orangutany spędzają dużo czasu z matką: opiekuje się potomstwem, dopóki dzieci nie będą miały 7-8 lat. To jeden z najdłuższych okresów relacji między matką a dzieckiem w królestwie zwierząt. Kiedy orangutan staje się bardzo duży i opuszcza matkę, żyje samotnie ze względu na wysokie zapotrzebowanie na żywność i ograniczone zasoby. Oceniaj sam: wzrost orangutanów wynosi od 1,25 do 1,5 metra, kobiety ważą od 30 do 50 kilogramów, a samce ważą od 50 do 90 kilogramów. Aby znaleźć wystarczającą ilość pożywienia, małpy są rozproszone po całej dżungli, po prostu nie mają czasu i okazji na spotkanie.

Pełny brzuch samotności jest głuchy

Wielu naukowców zdaje sobie sprawę, że najprawdopodobniej orangutany powinny być nazywane samotnymi społecznymi, to znaczy, w przypadku złagodzenia okoliczności, mogą gromadzić się w grupach.

Aby potwierdzić ten fakt po raz kolejny, naukowcy zaobserwowali, w jaki sposób orangutany używają narzędzi i sygnałów - czyli tego, czego należy się nauczyć, a to z kolei wymaga bliskiej interakcji społecznej. Sygnały różniły się w zależności od grupy populacji, wskazując, że wiedza była przekazywana kulturowo, a nie tylko indywidualnie lub wrodzona.

Również w bagnach na północy Sumatry odkryto grupę orangutanów, których członkowie byli towarzyscy jak szympansy. Okazuje się, że kiedy orangutany żyją w miejscu, w którym nie muszą rywalizować o jedzenie, nie mają nic przeciwko komunikowaniu się w dużych grupach. To bagno odnotowało najwyższą gęstość orangutanów w całej historii obserwacji.

Więc orangutany nie są introwertykami, tylko na dobrą imprezę potrzebują bogatej uczty.