Surowa Mongolia

Na południu Mongolii góry nie są tak wysokie jak mongolskie Ałtaj, ale miejsce to jest nie mniej surowe. Namioty zbierano w lekkim deszczu, który towarzyszył nam przez cały dzień. Z każdym kilometrem wspinaliśmy się coraz wyżej w góry. A im wyżej, tym mniej światła stawało się, a chmury całkowicie zakrywały niebo.

Chmury rozproszyły się kilka razy, pojawiło się słońce, wysiedliśmy z samochodu, ogrzaliśmy plecy). Jednocześnie kręciliśmy kosmiczne krajobrazy.

Apoteoza wojny po mongolsku)

W pobliżu takich kamieni łatwo sobie wyobrazić dinozaura)

Drogi w Mongolii są dobre. Jeśli są) W niektórych miejscach pojawił się asfalt i wpadliśmy w błogość ... Ale częściej był to tylko podkład, chociaż w większości był gładszy i lepszy niż większość rosyjskich dróg)

Noc spędziliśmy w obozie dla jurorów w pobliżu wąwozu Yolyn-Am. Padało i postanowiliśmy ogrzać się przy piecu. Który, nawiasem mówiąc, został utopiony gnojkiem) Dym z niego był bardzo specyficzny

Wieczorem chmury zaczęły się rozpraszać, a na dzielnicę zapaliło się cudowne światło.

Pierwsza po prawej to nasza jurta. A UAZ obok niej jest również nasz. Prowadzony przez imię Magee nie znał słowa po rosyjsku, ale dość pewnie mówił po angielsku.

Dym unosi się z komina, makaron jest ciepły i oczywiście gotowy do jurty ... A do nich jest boczek i kurczak balyk ... Mmm, teraz ślinienie płynęło ...

Chociaż mięso i tak biegnie przez mnóstwo)

Nasz aksakal Aleksander Ashotowicz pewnie przebrał się za miejscowego)

Mimo męki zapowiadał się zachód słońca. Wspinaliśmy się wyżej w poszukiwaniu interesujących kątów. Opuszczony krajobraz bez czegoś takiego, co mogłoby przykuć jego uwagę.

Ale oto on, długo oczekiwany krzak i kawałek skały. Nie zostanę bez pierwszego planu)

Chmury świeciły ze wszystkich stron - mała, ale wciąż nagroda za ponury dzień.

I apogeum zachodu słońca - najpiękniejsze chmury nad szarozielonymi wzgórzami.

Obejrzyj wideo: Barania głowa i żywe larwy! Zobacz najdziwniejsze potrawy, które musiała zjeść Martyna Wojciechowska (Może 2024).