Syuyumbike - legendarna królowa chanatu kazańskiego

W historii naszego kraju są władcy, których nazwiska owiane są tajemnicą. Do nich należy Kazan Suyumbike. Jest o niej wiele legend.

Jak opowiada jedna z nich, rosyjski car Iwan Groźny, dowiedziawszy się o bajecznym pięknie kazańskiego władcy, postanowił ją poślubić i wysłał swataczy. Ale dumny Syuyumbike odrzucił zaloty Iwana Wasiljewicza. Następnie Iwan ze złością poprowadził żołnierzy do murów miasta i powiedział: jeśli ona nie wyrazi zgody, zniszczy Kazań.

Syuyumbike, współczując mieszkańcom, odpowiedziała, że ​​się zgodziła, ale tylko pod jednym warunkiem: jeśli car moskiewski utrudni prezent ślubny, zbuduje wieżę za tydzień. Rzemieślnicy pilnie zabierają się do pracy. Każdego dnia budowali nowy poziom. W rezultacie udało im się zbudować wieżę. Rozpoczęła się uczta weselna, moskiewscy goście chodzili i dobrze się bawili, mieszkańcy chanatu byli smutni. Nie chcieli pozwolić Syuyumbike odejść. Podczas uroczystości wspięła się na najwyższy poziom wieży. Zdając sobie sprawę, że nie mogła mieszkać w obcym kraju, Syuyumbike rzuciła się na ziemię.

To jest legenda. Prawdziwa historia kazańskiego władcy jest mniej romantyczna i bardziej dramatyczna.

Syuyumbike urodził się w 1516 roku w rodzinie Nogai Biy Yusuf i był potomkiem twórcy Nogai Horde Edigey. W wieku 12 lat wyszła za mąż za nieletniego kazańskiego chana, Jana Alego. Było to małżeństwo polityczne uzgodnione z Moskwą. Pro-moskiewski rząd kazański księcia Bulata Shiriny próbował w ten sposób zbliżyć Hordę Nogai do siebie. Ale ten związek nie przyniósł szczęścia młodym. Khan zaniedbał swoją piękną żonę. Nie mieli dzieci, Syuyumbike skarżyła się ojcu na jej trudny udział. Jusuf, sądząc na podstawie korespondencji dyplomatycznej, zażądał podjęcia środków i rozwiązania tej sytuacji. Ponadto Jan-Ali okazał się słabym władcą i niezadowolił nie tylko swoją żonę, ale także rząd Kazania. Fabuła dojrzała. Kierował nim regent Kovgorshat i książę Bulat Shirin.

W Kazaniu nie było nikogo, kto mógłby rządzić i zaprosili chana z dynastii krymskiej Safa-Girey. Syuyumbike ponownie poślubił nowego Khana. W jego haremie została piątą żoną. Ale to nie powstrzymało jej od odgrywania ważnej roli na dworze i wywierania wpływu politycznego. Razem żyli przez 14 lat. Syuyumbike urodziła syna Utyamysha-Gireya.

Ale nie wszystko poszło gładko. W 1546 r., Z powodu niepokojów społecznych, Safa-Girey przeszedł na emeryturę do Hordy Nogai do swojego teścia. Po jego śmierci Syuyumbike została rządzona sama ze swoim młodym synem. Rządziła od 1549 do 1551 r.

W Kazaniu na dworze chana były dwie grupy. Jeden za Moskwą, drugi przeciwko Moskwie. Syuyumbike wszedł do drugiego. Przygotowywała się, by wiedzieć, że prędzej czy później nie da się uniknąć starcia wojskowego z oddziałami Iwana Groźnego. Murza działali na swój sposób: oddali królową wraz z synem i skarbcem moskiewskiemu władcy w 1551 r.

Wspomina się o tym wydarzeniu w Kronice Patriarchalnej: Kazań zapytał, że „władca nie rozkazał ich schwytać”. Cały swój gniew skierował na Syuyumbike z jej synem. Można było więc na jakiś czas odłożyć starcie z Iwanem Groźnym. Ale potem nastąpiło oblężenie Kazania.

Syuyumbike został schwytany przez „honorowego”. Po półtora roku Ivan przedstawił go Kasimovowi Khanowi Shah Ali. Mieszkała tam nie tak długo i, jak mówią, wkrótce wyschła z tęsknoty.