Kim są syreny i skąd one pochodzą?

W mitologii słowiańskiej syrenka przypomina syreny celtyckie lub syreny greckie. Tak czy inaczej, większość zgadza się, że syreny to piękne młode kobiety, które żyją w stawach i uwielbiają uwodzić mężczyzn.

Historia syren wywodzi się ze słowiańskiej pogańskiej tradycji, w której młode kobiety były symbolami płodności. Te nimfy nie przeszkadzały zbytnio w zwykłym ludzkim życiu i służyły głównie do dostarczania życiodajnej wilgoci do pól i lasów każdej wiosny, kiedy schodzili na brzeg, aby tańczyć w świetle księżyca. Uważano, że wódki pomagają w obfitym wzroście plonów, dlatego zwykle traktuje się je z szacunkiem.

W epoce nowożytnej powstał kolejny mit o atrakcyjnych młodych kobietach żyjących w wodzie. Od XIX wieku w literaturze zaczęto nazywać ich szkodliwym duchem, który pojawia się latem. Podczas gdy pogańska nimfa wodna powstała naturalnie, syrenka ma dość zróżnicowaną historię pochodzenia. Zwykle dotyczą młodych kobiet umierających z powodu gwałtownej śmierci. Czasami jest to morderstwo, czasem samobójstwo, ale zawsze wiąże się to z utonięciem. Syreny często stały się kobietami zdradzonymi przez mężów lub kochanków. Niektóre z nich to młode dziewczyny, które wskoczyły do ​​jeziora, ponieważ zaszły w ciążę poza małżeństwem. Inne historie pochodzenia mówią, że syrenka to każda młoda kobieta, która umiera w dziewicy, niezależnie od tego, czy jej śmierć była gwałtowna czy naturalna.

Inne mity mówią, że dzieci, które umierają przed chrztem, zamieniają się w duchy wody.

Mówi się, że wiele syren ma ograniczone życie. Dusze te pozostają w wodzie, dopóki ich czas na ziemi się nie skończy lub nie zostanie pomszczony. Dzieje się tak w przypadku gwałtownej śmierci.

Zgodnie z popularnymi przekonaniami syreny żyją nie tylko w stawach (jeziorach, rzekach i bagnach), ale można je również znaleźć na wysokich drzewach. Lubią huśtać się na gałęziach. W lesie sosnowym czasami występują drzewa, w pobliżu których trawa nie rośnie. Uznano to za znak, że wokół nich tańczą syreny i depczą je.

W niektórych miejscach w Rosji syreny były przedstawiane jako małe, bardzo cienkie dziewczynki, z zielonymi oczami i włosami po piętach. W regionach północnych były przedstawiane jako rozczochrane kobiety z wielkim biustem.

Naukowcy zauważają, że pojedynczy, uformowany widok nie istnieje. Co więcej, w różnych krajach są oni nazywani na swój sposób. Na północy Rosji - żart, na Ukrainie - mavka, na Białorusi - kropla wody.

Charakter syren zależy również od położenia geograficznego. Jeśli syrenka mieszka w owocnych miejscach z żyznymi glebami, na przykład na Ukrainie lub w regionie Dunaju, jej postać jest lekka i wesoła. W cięższych warunkach północnych syreny stały się dzikie i złe. Wyszli z wody w środku nocy, aby zasadzić ludzi i zaciągnąć ich w głąb zbiornika.

Zgodnie z popularnymi przekonaniami syreny zanurzają się jesienią w wodzie i siedzą tam przez całą zimę, czekając na lato. Tydzień przed Trójcą Świętą, w czasie Zielonych Świąt Bożego Narodzenia, idą na ląd i idą do końca lata. W Tygodniu Rosyjskim jeżdżą na drzewach, biegają przez pola i mogą łaskotać każdego ładnego faceta na śmierć. Dlatego od Trójcy Świętej do Ducha dnia na otwartej wodzie starali się nie pływać.

Obejrzyj wideo: Gacha Life Syrena (Może 2024).