5 ulubionych potraw Puszkina: bułeczki Valdai, kotlety ogniste, blanmange

Słynny poeta oczywiście uwielbiał jeść. Przyjaciele przypisują mu takie zdanie: „Nie odkładaj do kolacji tego, co możesz zjeść na kolacji”. Wolał nie tylko wyśmienitą francuską kuchnię - poeta nigdy nie odmawiał prostego wiejskiego jedzenia.

Anna Kern, muza poety, przypomniała sobie, jak matka Puszkina uwiodła go na obiad pieczonymi ziemniakami, a jego przyjaciel, poeta Piotr Wiozemski, opowiedział, jak Puszkin zjadał po 20 brzoskwiń na raz. Puszkin uwielbiał dżem agrestowy. Dziś postanowiliśmy przypomnieć sobie jego ulubione potrawy.

Bułeczki Valdai

Pewnego razu Puszkin udzielił humorystycznej rady swojemu przyjacielowi Siergiejowi Sobolewskiemu, znanemu również z „ostrego języka” i epigramatów. Zasugerował, jak najlepiej wykorzystać swój czas na drodze z Moskwy do Nowogrodu.

Poeta doradził Sobolewskiemu, aby dodał francuską zupę chablis (zupa rybna) do kieliszka do wina, aw Valdai kupił bajgle (typu bajgiel) od „gościnnych chłopskich dziewcząt”, a następnie szybko poszedł dalej. Bagietki przybyły do Rosji z Białorusi i szybko rozprzestrzeniły się po całym państwie.

Kotlety ogniowe

Puszkin doradził Sobolewskiemu, aby spróbował smażonych klopsików w tawernie Pożarskiego w małym miasteczku Torzhok. Później paszteciki nazwano Pozharsky i można je znaleźć we wszystkich restauracjach serwujących dania kuchni rosyjskiej. Charakterystyczną cechą jest to, że są wykonane z mielonego kurczaka i pokryte bułką tartą.

Pie Strasbourg

W czasach Puszkina bogaci przedstawiciele arystokracji, a także biedni (no cóż, na ile mogli sobie na to pozwolić), bardzo pasjonowali się kuchnią francuską. W powieści Puszkina w wierszach „Eugeniusz Oniegin” protagonista udaje się do modnej francuskiej restauracji Talon przy ulicy Newski Prospekt w Petersburgu, gdzie na lunch zjada ciasto ze Strasburga, trufle i ser Limburger, pije wszystko z francuskim szampanem z 1811 roku.

Ciasto strasburskie to przysmak foie gras z dodatkiem trufli, cietrzewia i wieprzowiny. Aby zachować nadzienie w swoim kształcie, zostało upieczone w cieście. Chociaż rosyjscy kucharze nauczyli się gotować foie gras, placek strasburski był nadal sprowadzany z Francji. Został zabrany do skrzynek z lodem, w których między pastą a lodem leżał smalec lub gęsie mięso.

Blanmange

Blancmange to zimny deser włosko-francuskiego pochodzenia na bazie mleka, cukru i żelatyny, który Rosjanie naprawdę lubili. To był ulubiony deser Puszkina. W opowiadaniu „Młoda dama-wieśniaczka” pokojówka Nastya mówi o bladym żłobie, gdy opowiada swojej kochance o kolacji w domu żony kucharza: „Cóż, opuściliśmy stół… i siedzieliśmy przez trzy godziny, a kolacja była wspaniała; ciasto było blanco czerwone i paski ... ”

Szarlotka

W latach 1824–1826 dekretem cara Aleksandra I Puszkin został zesłany do wsi Michajłowskoje za entuzjazm dla „nauczania ateistycznego”. W pobliżu znajdowała się posiadłość Trigorskoje, gdzie w towarzystwie uroczej siostrzenicy kochanki majątku Puszkin zjadł szarlotkę. Sekret ciasta polegał na tym, że kilka cienkich warstw ciasta na przemian z warstwami jabłek.

Współcześni pamiętali, że Puszkin mógł zjeść nieskończoną liczbę marynowanych jabłek. Oto, jak zostały wykonane. Późniejsze odmiany jabłek, takie jak Antonovka, umieszczono w beczkach z czarnej porzeczki i liści wiśni. Sól przegotowano z estragonem i gałązkami bazylii. W czasach Puszkina na tydzień umieszczano beczkę na lodzie, a następnie przenoszono ją do suchej piwnicy. Dzisiaj szklane słoiki z marynowanymi jabłkami są umieszczane w chłodnym miejscu na tydzień (w 15-18 ° C), a następnie przechowywane w lodówce.