Student znalazł na plaży błyszczącą piłkę z kopalnym małżem w wieku 185 milionów lat

Spacerując po plaży i uważnie patrząc na swoje stopy, można znaleźć wiele różnych i bardzo interesujących przedmiotów. Lista znalezisk nie ogranicza się do niezwykłych skorup mięczaków lub kamyków z dziurami. Na przykład Aaron Smith, student mieszkający w Wielkiej Brytanii, znalazł na plaży błyszczący przedmiot o niemal idealnie kulistym kształcie. Wewnątrz tego przedmiotu znajdowało się starożytne skamieniałe stworzenie zwane amonitem.

Pozostałości zwierzęcia trzymano w kuli pirytu - dwusiarczku żelaza, genialnego minerału, który wygląda jak złoto. Ale Aaron Smith odkrył pozostałości starożytnego mięczaka wcale nie przez przypadek. Ponieważ młody człowiek studiuje w kierunku geologii, wiedział, że pozostałości starożytnych zwierząt mogą być zawarte w takich kulistych minerałach, a jego przypuszczenie zostało potwierdzone. Wiek znaleziska szacowany jest na 185 milionów lat.

Znajdujące się w nim resztki żywego organizmu należą do mięczaka z podrzędu amonitów. Można je rozpoznać po pięknych skorupach zewnętrznych, które znajdują się w skamielinach w różnych częściach naszej planety. Przypominają nieco skorupę łodzika, ale nadal mają wiele różnic w strukturze wewnętrznej. Ponieważ nie zachował się ani jeden ślad miękkich tkanek amonitu, naukowcy mogą tylko zgadywać, jak wyglądał starożytny mięczak.

Amonity należały do ​​głowonogów, tj. Pomimo obecności skorupy były najbliższymi krewnymi współczesnych kałamarnic i ośmiornic. Były to wyłącznie zwierzęta morskie, które żyły w ciepłych, słonych wodach oceanów. Według większości ekspertów amonity były drapieżnikami żywionymi planktonem. Ale one same służyły jako pokarm dla innych większych zwierząt, będąc jednym z ogniw łańcucha pokarmowego. Te mięczaki żyły od dewonu do kredy, czyli kwitły na planecie przez 300 milionów lat. Niestety, te piękne stworzenia zniknęły podczas wyginięcia kredy - paleogenu, w tym samym okresie, w którym umarły dinozaury.

Amonity są interesujące nie tylko z punktu widzenia badania starożytnej fauny, ale również jako identyfikator określonego okresu. Faktem jest, że to zwierzę zalicza się do wiodących skamielin - szczątków zwierząt lub roślin, charakterystycznych tylko przez pewien okres. Amonity były bardzo rozpowszechnione w ekosystemach, które istniały od dewonu do kredy, więc ich obecność jest jednym ze znaków przynależności do tych okresów podczas badań geochronologicznych. Ponadto w ciągu ostatnich 300 milionów lat amonity przeszły pewną ścieżkę ewolucyjną, w wyniku czego ich skorupy również się zmieniły. Właśnie na podstawie tych różnic naukowcy są w stanie określić wiek różnych warstw skał osadowych, które powstały w różnych okresach geologicznych.