Szczupak aligatora: wielka starożytna ryba, która może oddychać powietrzem atmosferycznym

Niektóre gatunki zwierząt, które żyją dziś na naszej planecie, mają bardzo starożytne pochodzenie. Na przykład pancerz Missisipi, który pojawił się w eocenie ponad 30 milionów lat temu. W tym czasie wcale się nie zmienił, a widok ma odpowiadające: w swoim dziwnym wyglądzie, łączącym cechy wielkich starożytnych ryb i aligatorów.

Pancerz z Missisipi lub, jak to się nazywa, szczupak aligatora (Latin Atractosteus spatula), żyje w wodach słodkowodnych lub lekko słonawych przylegających do Zatoki Meksykańskiej. Nie tak dawno temu ryby te znaleziono również w bardziej północnych regionach Ameryki Północnej, ale dziś ich zasięg znacznie się zmniejszył. Te duże ryby, których rozmiary osiągają 2-2,5 metra, preferują dobrze ogrzane płytkie zbiorniki wodne. Naukowcy uważają, że zanim osiągną długość 3 metrów, ale nawet skromne 2,5 sprawiają, że są jedną z największych ryb słodkowodnych na świecie.

Pancerz Missisipi to drapieżniki, których ciało pokryte jest grubymi łuskami romboidalnymi. Łuski tych ryb różnią się od łusek innych ryb i składają się z dwóch warstw. Dolna warstwa stanowi podstawę kości, a warstwa powłokowa składa się z gładkich, błyszczących łusek, które ściśle przylegają do siebie, tworząc ciągłą powłokę.

Inną ciekawą cechą tych starożytnych ryb jest obecność niezwykłego pęcherza pływackiego. Szczupak aligatora, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju pancerza, ma pęcherz pływacki, który działa jak płuco. Jest nasycony naczyniami krwionośnymi, a ryba po wysunięciu głowy z wody może z nią oddychać powietrzem atmosferycznym. Dlatego świetnie się czują w bagnistych, płytkich stawach, w których w wodzie jest mało tlenu.

Pancerz z Missisipi to drapieżniki, a nawet informacje o ataku tych ryb na ludzi. Mając takie wymiary, mogą równie dobrze mierzyć swoją siłę z osobą, ale eksperci twierdzą, że jest to raczej wyjątek niż reguła. Zgłaszane przypadki ataków na ludzi podyktowane są samoobroną, a nie chęcią zysku.