Tunel lub most Sachalin: kiedy zbudują „drogę życia” dla wyspy

Podziemny tunel lub most zapewniający stabilne połączenia transportowe między wyspą a stałym lądem to od dawna marzenie każdego, kto mieszka i pracuje na Sachalinie. Rzeczywiście, dziś jedynym sposobem na dotarcie na stały ląd jest skorzystanie z promu morskiego lub transportu lotniczego. Jest nie tylko niewygodny i drogi, ale także bardzo zależy od warunków pogodowych. Burzowa pogoda, często obserwowana na wyspie, może całkowicie odizolować Sachalin i jego pół miliona mieszkańców od reszty świata na kilka dni, i ten problem musi jakoś rozwiązać.

Wyspa Sachalin jest największą wyspą ze wszystkich, które są częścią Federacji Rosyjskiej, i ma powierzchnię 76 600 metrów kwadratowych. km Wyspa jest oddzielona od lądu Cieśniną Tatarską, aw jej najwęższej części (w Cieśninie Nevelsky) odległość między Sachalinem a stałym lądem Terytorium Chabarowskim wynosi zaledwie 7,3 km.

W 2017 r. Populacja wyspy wynosiła 487 344 osób, chociaż już w 2002 r. Na wyspie mieszkało 527,268 osób. Populacja wyspy stale maleje, co wynika z wielu problemów, w tym z nierozwiniętej infrastruktury i izolacji transportowej wyspy.

Dziś na wyspę można dostać się tylko wodą lub samolotem. Pomiędzy wsią Wanino (Terytorium Chabarowskie) a Sachalińskim miastem Kholmsk znajduje się całoroczny prom pasażersko-towarowy z koleją morską. Ta morska trasa przez Cieśninę Tatarską o długości 260 kilometrów funkcjonuje od 1973 roku. Specjalnie dla niej zaprojektowano statki terenowe z serii Sachalin. W czasie burzy prom nie działa.

Ale przejście Vanino-Kholmsk zostało zbudowane w zamian za kolejny projekt, który nigdy nie został zrealizowany - tunel Sachalin. Pomysł budowy tunelu pojawił się po raz pierwszy pod koniec XIX wieku, potem został zapamiętany w latach 20. i 30. XX wieku, ale projekt został przełożony z powodu braku zasobów materialnych. Budowa tunelu Sachalin rozpoczęła się dopiero w 1950 r. I trwała do 1953 r. Wspaniała budowla, w której udział wzięło ponad 25 000 osób, znajdowała się w rejonie Cieśniny Nevelsky. Po zakończeniu tunel kolejowy miał połączyć Przylądek Lazarev i Przylądek Pogibi. Ale po śmierci Stalina w marcu 1953 r. Wstrzymano prace nad budową tunelu Sachalin, a także kilka innych dużych projektów infrastrukturalnych w ZSRR. Dla menedżerów i większości pracowników budowlanych było to kompletne zaskoczenie.

Co udało ci się zrobić przez te trzy lata? Na terytorium Terytorium Chabarowskiego zbudowano 120 km linii kolejowych, które doprowadziły do ​​przyszłego tunelu, i przekopano szyb o długości 1,6 km. Sztuczna wyspa została zrzucona z lądu. W Sachalinie wyniki nie są tak imponujące. Początkowo warunki budowy tutaj były bardziej złożone. Przeprowadzono prace wykopaliskowe, wylesienia w miejscu przyszłej kolei i zbudowano polną drogę.

W dzisiejszych czasach, gdy ani komunikacja lotnicza, ani przeprawa morska Wino-Kholmsk nie są w stanie zaspokoić potrzeb wyspy w zakresie transportu towarowego i pasażerskiego, ponownie przypomnieli sobie budowę tunelu Sachalin. Pył został otrząśnięty ze stuletniego projektu i zaczęli rozważać możliwe opcje jego realizacji, o których aktywnie dyskutowano w ostatnich dziesięcioleciach. Początkowo istniały 3 możliwe opcje: tunel pod Cieśniną Nevel o długości 12,4 km, most o długości 6,6 km, a nawet masywna tama, która miała blokować Cieśninę Tatarską. W tej chwili pozostały dwie opcje - most i tunel, dla których przeprowadzane są badania inżynieryjne i studium wykonalności. W wyniku wieloletnich dyskusji postanowiono zastanowić się nad opcją przewidującą budowę mostu, który ma najniższy koszt, ale jednocześnie wielu ekspertów uważa, że ​​nie jest to wersja ostateczna i nikt nie odmówił wykonania tunelu.

Obejrzyj wideo: Bridge and Tunnel Announced for Sakhalin: Easternmost Island to be Linked With Russian Mainland (Może 2024).