Fortress Ross: jak rosyjska kolonia trafiła do Kalifornii

Twierdza Ross została założona w 1812 roku na ziemiach, które miały raczej kontrowersyjny status terytorialny. Kalifornia w tamtych czasach należała do Hiszpanów, ale jej północna część znajdowała się pod kontrolą lokalnych plemion indiańskich. Założona przez kilka lat forteca stała się okazją do wyjaśnienia relacji między rosyjsko-amerykańską firmą a hiszpańską, a następnie meksykańską administracją Kalifornii. Wyraźnie nie podobała im się obecność Rosjan, w których widzieli zagrożenie dla swoich roszczeń kolonialnych. Ale forteca Ross miała większe znaczenie handlowe i gospodarcze: żywność i towary przemysłowe były potrzebne do zaopatrzenia Alaski. W nowej osadzie planowali zajmować się rolnictwem i hodowlą bydła.

Relacje z Indianami, którzy byli właścicielami tej części Kalifornii, rozwijały się dość dobrze. Początkowo, w latach 1809–1811, wybierając miejsce na przyszłą fortecę, rosyjsko-amerykańska firma z łatwością uzyskała pozwolenie na budowę twierdzy, przekazując Indianom cenne prezenty. Następnie w 1817 r. Została zawarta oficjalna umowa między administracją rosyjską a przywódcami indyjskimi, gwarantująca prawo rosyjsko-amerykańskiej firmy do tych terytoriów. Istnieją wzmianki o tym, że Hindusi zostali zatrudnieni do pracy na polach uprawnych, płacili im mąkę i inne produkty. Ale z czasem stosunki się pogorszyły: Hindusi zajmowali się kradzieżą bydła, a rosyjskie wojsko zaczęło zabierać ich do pracy przymusowej. Ale nie było ani jednego konfliktu zbrojnego między Rosjanami a Indianami, czego nie można powiedzieć o stosunkach między rdzenną ludnością a Hiszpanami.

Rosyjskie dobra w Kalifornii nie ograniczały się tylko do terytorium fortecy, ale rozciągały się na dziesiątki kilometrów. W okolicy fortecy, która znajduje się na dogodnym płaskowyżu, założono winnice i sady. Większość osadników, których liczba osiągnęła 260 w latach trzydziestych XIX wieku, mieszkała nad brzegiem rzeki Slavyanka (współczesna nazwa rzeki rosyjskiej to „rzeka rosyjska”), która przepływa 10 km od twierdzy. Aby połączyć się z Alaską i innymi regionami, zbudowano port morski, który znajdował się 30 km na południe od twierdzy w zatoce Rumyantsev (obecnie Bodega Bay).

Ale lata mijały, a kolonia w Kalifornii była nadal nieopłacalna, nawet nie zaspokajając własnych potrzeb żywieniowych, nie wspominając już o zaopatrzeniu Alaski. A w stosunkach z Meksykiem, który uważał te ziemie za swoje terytorium, nie znaleziono kompromisu. Ostatecznie postanowiono sprzedać osadę, co miało miejsce w 1841 r. Nowym właścicielem twierdzy Ross był amerykański właściciel ziemski John Sutter.

Jedynym prawdziwym historycznym budynkiem twierdzy Ross, zachowanym z czasów rosyjskiej osady, jest dom Aleksandra Rotcheva, ostatniego szefa twierdzy. Trzy kolejne budynki, w tym kaplica Świętej Trójcy, zostały odbudowane po zniszczeniu. Dziś Twierdza Ross, lub, jak się teraz nazywa, Fort Ross, jest historycznym dziedzictwem kraju, regularnie odbywają się tutaj festiwale i różne konferencje.