Innowacyjna powłoka oszczędza hipersoniczne samoloty

Odkąd pierwszy człowiek wystartował w powietrzu, czołowi inżynierowie i zespoły projektowe kontynuują prace nad stworzeniem samolotów, które mogą pokonywać duże odległości w jak najkrótszym czasie. Rezultatem tych prac było stworzenie pierwszych naddźwiękowych, a następnie hipersonicznych modeli samolotów.

Samoloty naddźwiękowe to samoloty zdolne do przyspieszania do 2500 km / h, podczas gdy samoloty hipersoniczne są w stanie osiągać prędkości do 5000 km / hi więcej. Tego typu samoloty są głównie zaprojektowane na potrzeby sił zbrojnych i obejmują wiele modeli wyprodukowanych w różnych krajach. Jeśli chodzi o ruch pasażerski, osiągnięcia tutaj są znacznie skromniejsze. Opracowane w Rosji naddźwiękowe samoloty pasażerskie to Tu-144, a także Tu-244, Tu-344, Tu-444. Jedynym z tej listy, któremu udało się pracować na rzecz lotnictwa cywilnego, był Tu-144, który latał na lot krajowy Moskwa - Ałmaty przez kilka lat i został wycofany z eksploatacji w 1978 roku. Z zagranicznych modeli można wymienić dobrze znane Concords, opracowane przez brytyjsko-francuskich inżynierów, a także jego modyfikację Concord-2, zdolną do osiągania prędkości do 2330 km / h. Pierwszy lot Concord odbył się w 1969 r., A regularne loty komercyjne w dziedzinie samolotów lotnictwa cywilnego tego modelu wykonywane były od 1976 r. Katastrofa w 2000 r., Która miała miejsce przy wylocie z paryskiego lotniska, była przyczyną zawieszenia lotów Concord, a ostatni lot transatlantycki miał miejsce w 2003 r. W obu przypadkach oficjalnym powodem zakończenia operacji była katastrofa spowodowana trudnościami technicznymi w działaniu takich konkretnych samolotów pasażerskich.

Oczywiście czas lotu w takich modelach jest znacznie skrócony i jest nieporównywalny ze standardowymi samolotami pasażerskimi. Na przykład lot z Moskwy do Rio de Janeiro trwałby zaledwie 2-3 godziny i nie wymagałby dodatkowych transferów. Ale samoloty naddźwiękowe i naddźwiękowe napotykają szereg trudności podczas pracy, z których jedną jest aerodynamiczne ogrzewanie konstrukcji. Faktem jest, że przyśpieszając do prędkości ponad 6000 km / h, samolot hipersoniczny nagrzewa się do temperatury 3000 stopni. Oczywiście przy takim przegrzaniu zwiększone są wymagania wobec materiału, z którego wykonane są zewnętrzne części obudowy.

Międzynarodowy zespół naukowców, złożony z inżynierów brytyjskich i chińskich, zajmuje się badaniem ceramiki wysokotemperaturowej. Materiał ten ma unikalne właściwości, które mogą znacznie poprawić parametry samolotów naddźwiękowych i hipersonicznych. Niedawno zespół przedstawił świat powłokom ceramicznym, które będą chronić samoloty latające z prędkością naddźwiękową. Jak dotąd ta innowacyjna kompozycja została poddana wszelkim niezbędnym badaniom, ale ma nadzieję, że powłoka pozwoli zrealizować marzenia ludzkości o bezpiecznych lotach hipersonicznych.