Jaka była ostatnia epoka lodowcowa na Ziemi

Era plejstocenu rozpoczęła się około 2,6 miliona lat temu i zakończyła 11 700 lat temu. Pod koniec tej epoki minęła ostatnia epoka lodowcowa, kiedy lodowce pokryły ogromne obszary kontynentów ziemskich. Od początku formowania się Ziemi 4,6 miliarda lat temu minęło co najmniej pięć udokumentowanych epok lodowcowych. Plejstocen to pierwsza era, w której ewoluował Homo sapiens: pod koniec ery ludzie osiedlili się prawie na całej planecie. Jaka była ostatnia epoka lodowcowa?

Lodowisko światowej wielkości

Podczas plejstocenu kontynenty osiedliły się na Ziemi w sposób, w jaki jesteśmy przyzwyczajeni. W pewnym momencie epoki lodowcowej pokrywy lodowe obejmowały całą Antarktydę, większość Europy, Amerykę Północną i Południową, a także małe obszary Azji. W Ameryce Północnej rozciągały się na Grenlandię i Kanadę oraz części północnych Stanów Zjednoczonych. Pozostałości lodowców z tego okresu można jeszcze zobaczyć w niektórych częściach świata, w tym na Grenlandii i Antarktydzie. Ale lodowce nie tylko „stały w miejscu”. Naukowcy odnotowują około 20 cykli, kiedy lodowce podniosły się i wycofały, kiedy stopiły się i ponownie wzrosły.

Ogólnie klimat był wtedy znacznie chłodniejszy i bardziej suchy niż dzisiaj. Ponieważ większość wody na powierzchni Ziemi była oblodzona, opadów było niewiele - o połowę mniej niż obecnie. W okresach szczytu, kiedy większość wody była zamarznięta, średnie globalne temperatury były o 5–10 ° C niższe niż dzisiejsze normy temperaturowe. Jednak zima i lato wciąż się udawały. To prawda, że w te letnie pieniądze nie można się opalać.

Życie w epoce lodowcowej

Podczas gdy Homo sapiens zaczął rozwijać mózg w trudnej sytuacji wiecznych niskich temperatur w celu przetrwania, wiele kręgowców, zwłaszcza dużych ssaków, również odważnie znosi trudne warunki klimatyczne tego okresu. Oprócz dobrze znanych mamutów włochatych, koty szablozębne, gigantyczne leniwce ziemne i mastodonty wędrowały po Ziemi w tym okresie. Chociaż wiele kręgowców wyginęło w tym okresie, ssaki żyły na Ziemi w tych latach, które można dziś znaleźć: w tym małpy, bydło, jelenie, króliki, kangury, niedźwiedzie oraz członkowie rodziny psów i kotów.

W epoce lodowcowej nie było dinozaurów, z wyjątkiem kilku wczesnych ptaków: wymarły one pod koniec kredy, ponad 60 milionów lat przed erą plejstocenu. Ale same ptaki w tym czasie czuły się dobrze, w tym krewni kaczek, gęsi, jastrzębi i orłów. Ptaki musiały konkurować ze ssakami i innymi stworzeniami o ograniczone zapasy żywności i wody, ponieważ znaczna ich część została zamrożona. Krokodyle, jaszczurki, żółwie, pytony i inne gady również żyły w okresie plejstocenu.

Roślinność była gorsza: na wielu obszarach trudno było znaleźć gęste lasy. Częściej występowały pojedyncze drzewa iglaste, takie jak sosny, cyprysy i cisy, a także niektóre drzewa liściaste, takie jak buki i dęby.

Masowe wymieranie

Niestety, około 13 000 lat temu, wyginęły ponad trzy czwarte dużych zwierząt epoki lodowcowej, w tym mamuty włochate, mastodonty, tygrysy szablozębne i gigantyczne niedźwiedzie. Naukowcy od wielu lat kłócą się o przyczyny ich zniknięcia. Istnieją dwie główne hipotezy: zaradność człowieka i zmiana klimatu, ale obie nie mogą wyjaśnić wymierania planety.

Niektórzy badacze uważają, że tutaj, podobnie jak w przypadku dinozaurów, nie byłoby to możliwe bez interwencji pozaziemskiej: ostatnie badania pokazują, że obiekt pozaziemski, być może kometa o szerokości około 3-4 kilometrów, może eksplodować nad południową Kanadą, niszcząc prawie starożytną kulturę epoki kamienia, i także megafauny, takie jak mamuty i mastodonty.

Na podstawie materiałów z Livescience.com