Jak w czasach starożytnych Rzymianie wydobywali złoto: zdjęcie największej rzymskiej kopalni

W północno-zachodniej Hiszpanii znajduje się niezwykłe miejsce z poszarpanymi stromymi wzgórzami o czerwonych barwach i puszystymi czapkami zieleni. To stara kopalnia Las Medoulas do wydobywania złota, która pojawiła się w starożytnym Rzymie.

Kopalnia, opracowana w I wieku naszej ery, funkcjonowała przez dwa stulecia i była największa w Cesarstwie Rzymskim.

Rzymianie zastosowali specjalną metodę wydobywania cennej rasy - ruina montium, co dosłownie tłumaczy się jako „zniszczenie gór”. A te czerwone góry dosłownie zawaliły się pod naporem wody.

Starożytny rzymski historyk Pliniusz Starszy napisał o tym, jak ciężko pracowano na tych terytoriach. Porównał pracę w kopalni z działalnością tytanów i powiedział, że wydobycie złota przewyższa nawet dzieło słynnych bohaterów śpiewanych w mitach.

Zasada działania opierała się na energii hydraulicznej. U stóp gór Rzymianie zrobili dziurę, a następnie przepuszczono przez nią wodę. Strumień był tak potężny, że miażdżył grube ściany, odsłaniając glebę bogatą w złoto. W ciągu jednego roku wydobyto w ten sposób około 6,5 ton cennych skał.

Kiedy ziemia została wyczerpana, Rzymianie porzucili kamieniołom, pozostawiając spektakularne ślady starożytnych destrukcyjnych technologii. To miejsce przypomina kaniony, którymi kiedyś płynęła rzeka, ale cały ten piękny krajobraz jest dziełem człowieka. Teraz są wszędzie - ostre góry, skały, tunele i podziemne galerie, a wszystko to otoczone jest malowniczymi kasztanami.