Jaki gest pokazać, aby poprawnie zrozumieć: krótka historia gestów

Znasz żart?

Jedna dama pyta drugą:

„Co oznaczają jego gesty?”

- Prawdopodobnie był milcząco zainteresowany, być albo nie być, kto jest winny i co robić.

- Z takimi ruchami? Wyglądało to tak nieprzyzwoicie ...

Gesty są więc językiem wizualnym, który jest bardzo ważny do prawidłowego użycia. To, co wydaje się nam do przyjęcia, może być różnie interpretowane przez innych. Zwykle gesty wykonuje się ręką, ale w niektórych przypadkach inne części ciała również biorą udział w przekazie bez słów. Wiele gestów ma długą historię, niektóre związane z konkretnymi wydarzeniami historycznymi i osobowościami.

Najczęstszym gestem jest uścisk dłoni.

Uścisk dłoni

Ten gest jest znany od czasów starożytnej Grecji. W Muzeum Pergamońskim w Berlinie, na kamieniu pogrzebowym z V wieku pne, dwóch żołnierzy podaje rękę. Na podstawie kolumny w Muzeum Akropolu w Atenach Hera (żona i siostra Zeusa w panteonie olimpijskim) przedstawia uścisk dłoni Ateny (bogini mądrości, odwagi i inspiracji). Po uścisku dłoni obie strony pokazały, że mają równy status i nie mają broni w rękach. W porządku, zrelaksuj się.

Na zdjęciu „Bankiet na temat zakończenia pokoju w Münster” Bartolomeus van der Gelst przedstawił dowódców ściskających dłonie. Właśnie zakończyli wojnę osiemdziesięcioletnią i Holandia uniezależniła się od Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

Uściski dłoni mężczyzny i kobiety są przedstawione na wielu portretach małżeńskich z XVII wieku. Podczas ceremonii ślubnej gest ten wzmocnił święty związek i potwierdził prawne obowiązki małżonków.

Nawiasem mówiąc, przed rozpoczęciem sportu wróg ma również uścisnąć dłoń.

Kciuk w górę

Powszechnie uważa się, że ten gest sięga czasów Koloseum, kiedy gladiatorzy walczyli przed swoim cesarzem i tysiącami widzów.

Los przegranego gladiatora, jak wiecie, zależał od tego, jak walczył.

Jeśli miał dobry show i imponujący widok, najprawdopodobniej tłum okazywał uznanie gestem - uniesionym palcem, co następnie potwierdził cesarz. W tym przypadku nieszczęście zostało uratowane. Jeśli palec był opuszczony, gladiator został stracony. Więc myśleliśmy.

W rzeczywistości nie ma na to nowoczesnych dowodów. Współcześni historycy mówią, że Rzymianie nie podnieśli kciuka, gdy chcieli uratować życie gladiatorowi, ale ukryli go, ściskając. To znaczy, trzymali go poza zasięgiem wzroku cesarza. Nie musiał więc męczyć oczu, spoglądając przez wielką arenę i zastanawiać się, w którą stronę obrócił palec. I podnieśli palec, jeśli chcieli śmierci gladiatora.

Demonstracja pośladków

Publiczne odsłonięcie kręgosłupa mogło mieć miejsce w starożytnym Rzymie. W 66 r. N.e. historyk Józef Flawiusz obserwował żydowskich pielgrzymów zmierzających do świątyni podczas Wielkanocy. W tym czasie, nieoczekiwanie, rzymski żołnierz „podniósł ubranie, pochylił się w nieprzyzwoitej pozycji, aby odwrócić się od Żydów i wydał dźwięk odpowiadający pozie”.

Braveheart, nakręcony w 1995 roku, opowiada o walce Szkocji o niepodległość w XIII wieku. Tak więc setki wojowników pod dowództwem Williama Wallace'a (Mel Gibson) pokazują ten sam gest swoim angielskim wrogom.

Ale mówiąc dokładniej, zgodnie z kroniką historyka Petera Langtofta to Brytyjczycy zastosowali takie zniewagi wobec Szkotów.

The Anglo-Saxon Chronicle (zbiór kronik w języku staroangielskim, który opowiada o historii Anglosasów i powstał pod koniec IX wieku), mówi, że podczas bitwy o Crescius (1346) kilkuset żołnierzy „stawiało tyły przed angielskimi łucznikami i wielu z czego zapłacili wysoką cenę ”. Kronika nie mówi o dalszych szczegółach.

Znak V.

Istnieje popularny mit, że w bitwie pod Agincourt (25 października 1415 r.) Francuzi odrąbali palce wskazujące i środkowe prawej ręki łucznikom angielskim i walijskim, aby nie mogli strzelać z łuku. Ci z kolei przed rozpoczęciem bitwy szydzili z Francuzów, podnosząc do góry dwa palce: „Nie odciąłeś nam palców, bój się wrogów!”.

Jednak, jak pokazano w Psałterze z Luttrella (pieśń należąca do Sir Jeffreya Luttrella, władcy dworu w Lincolnshire) i potwierdzona przez kronikarza Jeana de Wavrena, podczas strzelania z angielskiego długiego łuku używa się trzech palców.

Najprawdopodobniej nie jest już możliwe ustalenie prawdziwego pochodzenia tego znaku, ale nadal jest on aktywnie wykorzystywany w naszych czasach.

Na filmie widać, jak osiemdziesięcioletnia baronowa Trumpton pokazała Lordowi Tomowi Kingowi znak „Victoria” w Izbie Lordów, kiedy w 2011 roku odważył się zauważyć, że osoby, które przeżyły II wojnę światową, wyglądają teraz bardzo staro.

Pozdrowienia

Według jednej teorii znak ten powstał w okresie średniowiecza, kiedy żołnierze nosili metalowy hełm z daszkiem, który można było podnieść. Podczas przeglądu wydano rozkaz, a daszki musiały zostać podniesione, aby dowódca mógł zidentyfikować właściciela.

Tak czy inaczej, powitanie, które znamy, pojawiło się znacznie później, w XVIII wieku, kiedy płaskie czapki noszone przez strażników grenadierów zostały zastąpione nieporęcznymi stożkowymi. Ponieważ te nowe czapki były zapinane na pasy podbródkowe, trudno było je podnieść, aby kogoś przywitać. Dlatego strażnicy po prostu dotknęli ich krótkim, ostrym ruchem, jakby zamierzając je podnieść.

Daj mi pięć!

Ten gest ręki jest obecnie używany na całym świecie jako powitanie lub uroczystość. Uważa się, że drużyna baseballowa Los Angeles Dodgers wynalazła go w 1977 roku. Inni uważają, że ten gest pochodzi od brokerów, którzy przez lata klaszczeli sobie w ręce podczas zawierania udanych transakcji.