Dlaczego Kolumb nie był pierwszy i kto tak naprawdę odkrył Amerykę

Wielu wciąż pamięta ze szkoły, że Amerykę odkrył tylko Krzysztof Kolumb. Ale to nie do końca prawda. 500 lat przed słynnym żeglarzem ziemie Ameryki Północnej zostały podbite przez europejskich Wikingów pod dowództwem Leifa Ericssona.

Pierwsze lata Leifa Ericssona

Badania były sprawą rodzinną dla Ericsson. Jego ojciec Eric Red został założycielem pierwszej europejskiej osady na Grenlandii (został wydalony z Islandii za zabójstwo sąsiada). Młodzież Ericsson, który prawdopodobnie urodził się na Islandii około 970 roku, przeszedł na słabo zaludnioną Grenlandię. I około 1000 wrócił do swojej ojczyzny - do Norwegii.

To tutaj król Olaf Tryggvason przyczynił się do tego, że Ericsson przeszedł na chrześcijaństwo, a także zlecił mu szerzenie religii wśród pogańskich osadników na Grenlandii. Leif nawrócił się na chrześcijaństwo i jego matkę, która jest uważana za budowniczego pierwszego chrześcijańskiego kościoła na Grenlandii.

Kiedy rozpoczną się podróże do Nowego Świata

Islandzkie sagi opowiadają o pojawieniu się Ericsson w Nowym Świecie około 1000 r Ale dlaczego wyjechał do Ameryki Północnej, nie jest do końca jasne. Saga Erica Reda mówi, że Ericsson przez przypadek przekroczył Atlantyk: statek zszedł z kursu po powrocie z Norwegii. Saga Grenlandzka mówi nam jednak, że podróż Leifa do Ameryki Północnej została celowo zaprojektowana. Ericsson dowiedział się o dziwnej zachodniej ziemi od islandzkiego nawigatora Bjarna Herülfssona, który ominął Grenlandię ponad dziesięć lat temu. Wtedy ujawniono mu brzeg nieznanego kraju, ale on nie postawił stopy na jego ziemiach. Ericsson kupił statek Bjarni, zgromadził 35-osobowy zespół i ruszył drogą w stronę tajemniczej krainy.

Po przekroczeniu Atlantyku Wikingowie zeszli na skalistą, jałową ziemię we współczesnej Kanadzie. Ziemia otrzymała nazwę Helluland, co w tłumaczeniu z języka norweskiego oznacza „kamienną płytę”. Według naukowców miejscem tym może być wyspa Baffin. Następnie zespół udał się do bogatych w drewno ziem, które ochrzcił Markland. A na „zimę” Wikingowie zatrzymali się na południu, na wyspach Nowej Fundlandii.

Łagodna zimowa pogoda w porównaniu do ich ojczyzny pozwoliła im zwiedzić okolicę. Dosłownie obfitowało w bujne łąki, rzeki pełne łososia i dzikie winogrona tak odpowiednie do wina, że ​​Ericsson nazwał region Wineland. Po zimie w Vinlandzie Ericsson i jego zespół wrócili do domu na Grenlandię z bardzo potrzebnym drewnem i przyzwoitymi zapasami winogron.

Ericsson nigdy nie wrócił do Ameryki Północnej. Ale inni Wikingowie nadal płynęli do Vinlandu, przynajmniej przez następną dekadę. Dlaczego w końcu się tam nie osiedlili, nie można powiedzieć na pewno. Istnieją jednak spekulacje, że z powodu gwałtownych starć z miejscową ludnością Ameryki Północnej ta opcja nie była możliwa.

Stanowisko archeologiczne

Jak się okazało, islandzkie sagi nie były „tylko bajką”. W XX wieku archeolodzy znaleźli dowody na poparcie relacji skandynawskich wypraw do Ameryki.

W latach 60. ubiegłego wieku norweski odkrywca Helge Ingstad przeszukał wybrzeża Labradoru i Nowej Funlandii w poszukiwaniu oznak możliwej osady i znalazł ją w skrajnej północnej części Nowej Funlandii - w L'Ans-o-Meadows. Międzynarodowy zespół archeologów odkrył artefakty Wikingów datowane na około 1000 ne To jest, według sag, czas pobytu Leifa Ericssona w tym obszarze. Ruiny norweskiej wioski zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Nawiasem mówiąc, podobnie jak Columbus, lider pierwszej wyprawy Europejczyków do Nowego Świata, Leif Ericsson, otrzymał własne święto w kalendarzu. W 1964 roku prezydent USA Lyndon Johnson podpisał dekret, zgodnie z którym 9 października obchodzony jest jako Dzień Leifa Ericssona. Na cześć odkrywcy Wikingów, jego zespołu i północnoamerykańskiego dziedzictwa kraju.

Obejrzyj wideo: Czy Wikingowie ODKRYLI Amerykę przed Krzysztofem Kolumbem? (Może 2024).