Miasta, których nie ma na mapie: 19 zdjęć zamkniętych miast autorstwa austriackiego fotografa

Koncepcja zamkniętego miasta pojawiła się w Związku Radzieckim. To w ZSRR zbudowano pierwsze osiedla ogrodzone, do których dostęp umożliwiały jedynie przepustki. Zasadniczo prowadzili normalne życie, tyle że w takich miastach można było zlokalizować obiekty wojskowe, przetwarzać fabryki do produkcji broni (chemicznej lub konwencjonalnej) lub odpady radioaktywne.

Przez analogię do Związku Radzieckiego zamknięte miasta pojawiły się w innych krajach: od Kataru po Stany Zjednoczone. Ale to Rosja jest liderem pod względem ich liczby; dziś w kraju działa 39 ZATO.

Właśnie w takich odległych od społeczeństwa miejscach austriacki fotograf Gregor Seiler chciał uchwycić. Jednak zainwestował więcej w koncepcję „zamkniętego miasta”, pokazując nie trywialne ZATO, ale terytoria, które były na ogół odizolowane od reszty świata. I są izolowane nie tylko przez płot, ale także przez wrogie środowisko i operacje wojskowe, bardzo trudny klimat i niedostępność. Surowe kopalnie, obozy dla uchodźców, bazy wojskowe, osady dla bogatych - wszystko to wpadło w oko Austriaka. A jego zdjęcia osad z ograniczonym dostępem odzwierciedlają istotę i problemy naszego świata na początku XXI wieku: zmiany klimatu, konflikty polityczne, zasoby ziemi, które wyczerpują się w niewiarygodnym tempie, i pragnienie absolutnego bezpieczeństwa.

Podczas pracy nad projektem Sailer napotkał różnego rodzaju trudności. Tak więc o większości tych osiedli musiałem zbierać informacje krok po kroku, ponieważ nie są one własnością publiczną.

Ale było to szczególnie trudne w bazach wojskowych i obozach dla uchodźców, gdzie musieli pracować pod stałą kontrolą i z uzbrojonymi ludźmi. Inne testy klimatyczne przypadły losowi fotografa: w Katarze czekali na + 65 ° C, a na Rosję - 50 ° C, a często praca na ulicy była po prostu niemożliwa.