Historia starego mostu we Florencji

Stary most (Ponte Vecchio, Ponte Vecchio) został zbudowany we Florencji nad rzeką Arno w 1345 r. W miejscu starożytnego rzymskiego mostu zburzonego przez powódź. Początkowo znajdowały się tutaj sklepy mięsne, tusze zwierząt rzeźbiono na miejscu, a odpady wyrzucano do rzeki. Ogólnie zapach wokół był bardzo silny, szczególnie w letnie upały.

Wkrótce Stary Most stał się miejscem ożywionego handlu miejskiego. Ławki kupców znajdowały się bezpośrednio na moście. Przypuszczalnie pojawiła się tutaj koncepcja „bankructwa”. Jeśli kupiec nie był w stanie spłacić długów, to strażnicy miasta rozbili jego sklep. Tak więc z dwóch słów „licznik” (banco) i „zepsuty” (rotto) pojawiło się słowo „bankrut”.

Według legendy Mussolini wykonał dla Hitlera okna na środku mostu, aby Fuhrer podziwiał widok Florencji. Według jednej wersji Hitler chciał wysadzić most podczas odwrotu, ale partyzanci mu to uniemożliwili.

To pierwszy most w historii, przy budowie którego zastosowano podobne łuki. Most składa się z trzech łuków, długość środkowego łuku wynosi 30 metrów, wysokość 4,4 metra, łuki boczne są mniejsze: długość - 27 metrów, wysokość - 3,5 metra.

Tym razem pogoda się poszczęściła

Stary most z początku XX wieku

W XVI wieku władca Florencji, książę Cosimo I z Medyceuszy zwrócił uwagę na teren Starego Mostu, z woli księcia, znajdowały się tu bogate sklepy jubilerskie. Stary Most otrzymał drugie imię „Złoty Most”, którego status dramatycznie się zmienił.

„We Florencji jest most, zwany Starym Mostem. Nadal jest zabudowany domami; w tych domach znajdowały się warsztaty złotej i srebrnej biżuterii.

To prawda, że nie były to produkty w nowoczesnym sensie: ubieranie złotych i srebrnych rzeczy jest dziś rzemiosłem; zanim była sztuka. Dlatego na świecie nie było nic bardziej cudownego niż te warsztaty, a raczej przedmioty, które je zdobiły; były okrągłe puchary z onyksu, spętane wijącymi się smokami, - bajeczne potwory uniosły głowy, rozszerzone lazurowe skrzydła usiane złotymi gwiazdami, a przy otwartych, oddychających szczękach spojrzały groźnie na siebie rubinowymi oczami ...

A wszystko to zostało nie tylko umiejętnie wykonane, ale także poetycko inspirowane; nie tylko urocze, jak urocze bibeloty do dekoracji buduaru damskiego, ale także wspaniałe, jako największe dzieła sztuki, które mogą uwiecznić panowanie króla lub ducha narodu ... ”- opisał Stary Most Aleksandra Dumasa w powieści„ Ascanio ”.

Książę Kosim I z Medici, który uczynił Stary Most Złotym

Eleanor z Toledo, żona Cosimo de Medici (babcia francuskiej królowej Marii Medici)

Na cześć małżeństwa jego syna Francesco i księżniczki Joanny z Austrii władca zarządził budowę korytarza łączącego dwa place miejskie Palazzo Vecchio i Palazzo Pitti, które przechodziły nad budynkami mostu.

Klan Medici nie był szlachetny, wywodził się z rodziny bankierów, a Cosimo chciał zaimponować swoim nowym królewskim krewnym.

Dziedzic - Francesco Medici

Jego narzeczoną jest księżna Joanna z Austrii, dla której zbudowano tajny korytarz. Sądząc po tym portrecie, księżniczka była nastrojowa

Cosimo de Medici kazał zrobić lukarn w galerii nad mostem, aby podsłuchiwać, co mówią o nim zwykli ludzie.

Sekretne przejście nazwano korytarzem Vasari na cześć architekta, który ucieleśnia ideę Medyceuszy.

Średniowieczna sztuka uliczna

Teraz w korytarzu Vasari znajduje się galeria sztuki, w której gromadzone są także prace rosyjskich artystów Kustodiewa i Kiprenskiego.

Droga od mostu do centralnego placu

Wieża Mannelli

Korytarz Vasari przechodził przez budynki miasta. Szlachetna rodzina Mannelli była jedyną, która oparła się przejściu Korytarza przez ich własność, tak jak miało to miejsce w przypadku innych budynków. Mannelli nalegał, aby Korytarz został zbudowany wokół wieży.

Legenda głosi, że rodzina Mannelli płaciła podatek Medici od kilku lat za interwencję w projekcie.

Na moście w 1901 r. Wzniesiono pomnik Benvenuto Cellini, słynnego rzeźbiarza i jubilera z XVI wieku. Ci, którzy znają pracę A. Dumasa, musieli przeczytać powieść Ascanio o przygodach tej utalentowanej osoby.

Pomnik jubilera Benvenuto Cellini na Starym Moście. W pobliżu budynku, na dachu którego (w prawym górnym rogu) można zobaczyć średniowieczne zegary słoneczne zainstalowane w XIV wieku