Co zobaczymy podczas upadku gwiazdy, jeśli gwiazdy nigdzie nie spadną

Gwiezdne spadki zawsze powodują wzrost zainteresowania nie tylko astronomów, ale także wielu innych mieszkańców Ziemi. Możesz złożyć życzenie, patrząc na nieskończenie spadające gwiazdy, lub po prostu podziwiać fantastycznie piękny widok, jak chcesz. Tak więc w sierpniu mieszkańcy naszego kraju będą mogli obserwować najjaśniejszy przypadek gwiazdy roku, który będzie widoczny w nocy z 12 na 13 sierpnia. Ale w rzeczywistości gwiazdy nigdzie nie spadają, więc co wtedy widzimy w noc gwiezdnego upadku?

Z naukowego punktu widzenia, gwiazda jest deszczem meteorów o wysokiej intensywności, który powstaje w wyniku inwazji ciał meteorytów na ziemską atmosferę. Fragmenty asteroid lub komet, które leciały w pobliżu Ziemi lub pozostawiały swoje ślady na drodze ruchu naszej planety, najczęściej działają jak ciała meteorytów.

Obecnie nasza planeta mija pióropusz cząstek pyłu uwalnianych przez kometę Swift-Tuttle, która zbliża się do Ziemi raz na 135 lat. Ostatni raz leciał w stosunkowo niewielkiej odległości od naszej planety w 1992 roku, ale Ziemia przecina pióropusz cząstek pyłu pozostawionych co roku. Kometa ta generuje potężny deszcz meteorów zwany Perseidami, który jest wyraźnie widoczny z Ziemi.

Ziemia przepływa przez deszcz meteorów Perseid każdego lata od połowy lipca do końca sierpnia, a maksymalna intensywność w tym roku będzie obserwowana w nocy od 12 sierpnia do 13 sierpnia. Zdaniem ekspertów tej nocy będzie można obserwować do 100 meteorów na godzinę.

Ogólnie rzecz biorąc, 9 silnych opadów deszczu meteorytów, takich jak Liridy, Geminidy, Orionidy i inne, można obserwować co roku z Ziemi. Oprócz silnych, jest jeszcze ponad 70 średnich i słabych opadów deszczu meteorytów, które są bardziej interesujące dla naukowców niż zwykłych obserwatorów. Kolejny potężny deszcz meteorytów zwany Orionidami można zaobserwować w październiku. Maksimum tego strumienia utworzonego przez cząsteczki pyłu z komety Halleya przypada na 21-22 października.