Kosmiczne wioski Dogonów na półce Bandiagar

W południowo-zachodniej części Republiki Mali, pośrodku sawanny znajduje się granitowy płaskowyż o stromych zboczach, którego powierzchnia wynosi prawie 400 tysięcy hektarów. Klify z piaskowca rozciągają się na 150 kilometrów, czasem osiągając wysokość 600 metrów. To Bandiagara, miejsce zamieszkania Dogonów. Tutaj, tuż przy kości skokowej, w najbardziej cudowny sposób zlokalizowano około 700 wiosek, w których mieszka około 300 tysięcy Dogonów. Cudowną architekturę skalną reprezentują głównie mieszkania i spichrze. Ponadto można zobaczyć ołtarze, kapliczki, warsztaty, struktury pogrzebowe i miejsca spotkań publicznych. Bandiagara jest jednym z najbardziej znaczących miejsc w Afryce Zachodniej, a od 1989 roku jest również światowym dziedzictwem UNESCO.

Ogólnie rzecz biorąc, Highlands of Bandiagar były zamieszkane przez ludzi przez 2000 lat, a nawet więcej. Początkowo Dogoni mieszkali na terytorium obecnych stanów Burkina Faso i Ghany, ale tam często byli poddawani najazdom przez sąsiednie islamskie grupy plemienne. Następnie, na początku XV wieku, pokojowo nastawione plemię postanowiło zmienić miejsce swojego istnienia i schronić się wśród skał Bandiagara. Jednak zanim przybyli, okazało się, że miejscowe miejsca były już zamieszkane przez plemię Pigmejów z tego plemienia. Jednak ludzie byli w stanie dojść do porozumienia, dzięki czemu oba narody podzieliły schronienie, żyjąc w pokoju i harmonii przez wiele lat, aż stopniowo zasymilowały się z telewizją w kulturze Dogonów.

Dogony to niesamowity lud. Podstawą ich całego sposobu życia jest bardzo złożona abstrakcyjna kosmogonia. Według plemienia Wszechświat jest zamieszkany przez wiele żywych stworzeń, a rośliny pojawiły się w nim jako pierwsze. Zatem nasiona dyni i szczawia, zanim znalazły się na naszej planecie, „leżały na krawędzi Drogi Mlecznej” i „kiełkowały we wszystkich światach Wszechświata”. Dogon uważa również, że na innych ziemiach są ludzie z rogami i ogonami, a niektórzy nawet wiedzą, jak latać.