Budowa Wenecji: miasto zostało zbudowane w wodzie lub zalane później

Wenecja to perła Włoch i jedno z najbardziej rozpoznawalnych miast na świecie. Niezwykła lokalizacja wyspy oraz bogate dziedzictwo kulturowe i historyczne są przyczyną niesamowitej popularności tego włoskiego miasta wśród podróżników. Około 20 milionów turystów odwiedza Wenecję rocznie, chociaż populacja samego miasta nie przekracza 300 tysięcy osób.

Wenecja leży zarówno na kontynencie, jak i na sąsiednich wyspach. Wyspowa część miasta, przepełniona malowniczymi kanałami, dosłownie stoi w wodzie. To oczywiście jest niesamowicie piękne, ale strasznie niewygodne. Jak zbudowali te wszystkie domy? A może pierwotnie byli na lądzie, a następnie zalani?

Według naukowców osadnictwo weneckiej laguny i wysp rozpoczęło się pod koniec VI wieku, a do IX wieku wyspiarska część Wenecji została całkowicie zbudowana. W całej swojej historii Wenecja przeżywała okresy wzlotów i upadków, kiedy podlegała rządom obcych najeźdźców. Niemniej udało jej się zachować unikalny wizerunek, który rozwinął się dzięki położeniu wyspy.

Część wyspiarska Wenecji obejmuje ponad 100 wysp oddzielonych siecią kanałów. Oznacza to, że budynki miasta zostały zbudowane na małych obszarach lądowych, które są po prostu niewidoczne z powodu gęstych budynków. A obrzeża wysp są zanurzone w postępujących wodach morskich. Cieśniny między wyspami zamieniły się w kanały, którymi dziś gondolierzy jeżdżą romantyczni turyści. Głębokość tych kanałów jest niewielka, przeważnie nie większa niż 2,5 metra. Wszystkie budynki i budowle, od budynków mieszkalnych po mosty, w tej części wyspy są zbudowane na drewnianych palach przy użyciu bardzo interesującej technologii.

Wybierając miejsce do budowy, Wenecjanie wbili drewniane stosy wykonane z modrzewia w błotnistą ziemię. Ten gatunek drzewa słynie z długowieczności i odporności na rozkład. Modrzew do budowy Wenecji został specjalnie sprowadzony z regionu alpejskiego. Drewniane stosy o długości do 7-8 metrów wbijano w ziemię, a na nich układano drewniane kłody, które stanowiły fundament przyszłego budynku. Cóż, już na bazie modrzewi położono wiele cegieł i wzniesiono budynki.

Od założenia Wenecji jej wyspy powoli schodziły pod wodę. Z tego powodu dzielnica wyspy została co najmniej dwukrotnie przebudowana, a nowoczesne budynki pochodzą z XIV-XV wieku. Tak więc stosy modrzewia, na których stoi wyspa wenecka, mają ponad 500 lat i, jak pokazują najnowsze badania, większość z nich jest w doskonałym stanie.

Niestety Wenecja stopniowo zanurza się w wodzie. Wynika to zarówno z ogólnego wzrostu poziomu Morza Śródziemnego, jak i z osiadania. Ten ostatni, zdaniem naukowców, wynika z wyczerpania studni artezyjskich, których eksploatacja została już przerwana. Regularne powodzie powodują wiele problemów w historycznych budynkach. Dlatego buduje się zaporę ochronną, aby opóźnić zatonięcie Wenecji.