Krótkie fryzury i minispódniczki: jak żył Iran podczas ostatniej kontroli zaledwie 40 lat temu

Islamska Republika Iranu do 1979 roku była nazywana państwem Iranu Shahanshah, kierowanym przez władców z dynastii Pahlavi. Ostatni szach Iranu, Mohammed Reza Pahlavi, kierował krajem od 1941 roku i przeszedł do historii jako aktywny reformator zorientowany na świat zachodni.

Reza Pahlavi, ojciec ostatniego szacha, skierował się w stronę modernizacji i uprzemysłowienia kraju jeszcze w latach dwudziestych. Politykę tę kontynuował jego syn Mohammed, który wstąpił na tron ​​w trudnych okolicznościach. Na początku II wojny światowej wojska brytyjskie i radzieckie zajęły Iran, obawiając się niemieckiej obecności w regionie. Później, gdy sojusznicy zdecydowali się na niepodległość Iranu i wycofali wojska, tron ​​objął Mohammed Reza Pahlavi.

Ostatni szach szach z Iranu otrzymał doskonałe wykształcenie. W wieku 17 lat ukończył szkołę z internatem w Szwajcarii, a następnie przez dwa lata studiował w szkole oficerskiej w Teheranie. Po wstąpieniu na tron ​​w wieku 21 lat młody szach stanął w obliczu wielu wewnętrznych sprzeczności politycznych, przeżył próbę zamachu i zamachu stanu. Ale w końcu udało mu się skoncentrować władzę w swoich rękach, a szach skierował się ku reformie i modernizacji kraju.

Zagraniczni eksperci zostali zaproszeni do Iranu w zakresie projektowania i budowy obiektów przemysłowych. Szczególnie bliska była współpraca Iranu z ZSRR i socjalistycznymi krajami Europy. Aktywnie budowane przedsiębiorstwa przemysłu lekkiego i kompleksu inżynieryjnego. Oprócz industrializacji przeprowadzono szeroko zakrojoną reformę rolną, w wyniku której ponad połowa chłopów irańskich stała się właścicielami własnej ziemi.

Pod względem społecznym życie Irańczyków również znacznie się zmieniło. Dotyczyło to szczególnie kobiet, które w czasie ostatniego szacha cieszyły się być może najszerszymi prawami w historii kraju. Kobiety mogły otrzymać wykształcenie na równi z mężczyznami, ubrane w najnowszą europejską modę i mogły pojawić się na plażach w strojach kąpielowych. Ponadto kobiety brały czynny udział w życiu politycznym, kulturalnym i społecznym kraju.

Podczas panowania ostatniego szacha Iranu nadeszły trudne czasy. Był zmuszony manewrować między silnymi zagranicznymi siłami politycznymi w osobie Anglii, ZSRR i USA. W tym czasie przeszkodą w tej sprawie była irańska ropa naftowa. W wyniku osiągniętych porozumień Iran otrzymał 50% zysków z produkcji ropy na swoim terytorium, które było okupowane przez Międzynarodowe Konsorcjum Naftowe. Po nacjonalizacji konsorcjum w 1951 r. Przychody Iranu ze sprzedaży ropy do Europy znacznie wzrosły.

Ale całkowicie bezpieczna sytuacja gospodarcza i społeczna w kraju nie uratowała szacha i jego rządu przed rewolucją, która miała miejsce w 1979 r. Ostatni szach Iranu zmarł na wygnaniu, rok po opuszczeniu kraju, i został pochowany w Egipcie.

Shah Mohammed Reza Pahlavi ożenił się trzykrotnie i oficjalnie rozwiódł się z dwiema pierwszymi żonami, ponieważ nie mogły urodzić swojego spadkobiercy. I tylko trzecia żona Shah Farah Diba urodziła dwóch synów. Najstarszy z nich, Reza Kir Pahlavi, dziś jest głową domu Pahlavi i mieszka w Stanach Zjednoczonych.