Dlaczego plezjozaur miał tak małe zęby

Ponad 65 milionów lat temu w oceanach Ziemi mieszkało wiele żyjących tam stworzeń: ryby, plankton lub rekiny. Ale jeden z największych drapieżników oceanicznych, plezjozaury, zniknął w tym samym czasie, co dinozaury na lądzie. Nie bez powodu nazywane są potworami morskimi: ogromne potwory z potężnymi płetwami, silnymi szczękami i ostrymi zębami znajdowały się na szczycie łańcucha pokarmowego. Jednak nie wszystkie plezjozaury były tak okrutnymi zabójcami. Jak się okazało, niektórzy z nich nauczyli się zadowolić niewielką ilością jedzenia zwykłego planktonu, jak to robią współczesne wieloryby. Ale odkrycie to zajęło 33 lata.

Nauczył się na pamięć

W 1984 roku Shankar Chatterjee, paleontolog z Texas University University Museum, i jego uczeń Brian Maly dokonali niesamowitego odkrycia. Pracując na wyspie Seymour na Antarktydzie odkryli skamielinę czaszki zwierzęcia, którego nigdy wcześniej nie widzieli. Chociaż był to oczywiście plezjozaur - przedstawiciele tej rodziny znaleziono od 1600 roku - znalezisko różniło się od wszystkich wcześniejszych. Naukowcy nazwali nowy gatunek Morturneria i zabrali jego szkielet do Museum of Texas Tech.

Teraz, 33 lata później, Chatterjee i jego zespół dokonali nowego odkrycia na temat Morturnerii, co daje nowy pomysł nie tylko na plezjozaury, ale także na całą ewolucję.

Większość plezjozaurów miała szerokie, płaskie ciało i krótki ogon, cztery długie płetwy, które latały przez wodę, długie szyje i bardzo ostre zęby - grube, mocne, idealne do zabijania dużych zwierząt. Jednak zęby Morturnerii były długie i cienkie - tak poważnej zdobyczy nie można jeść. Dlatego naukowcy zasugerowali, że plezjozaur może jeść małe ryby i skorupiaki, a zęby były „pułapką” do filtrowania wody przez nie, pozostawiając przekąskę w ustach.

Ewolucja w jedną stronę

Chatterjee i jego zespół przebudowali Morturneria z dużą okrągłą głową, dużymi ustami i małymi zębami. Kiedy szczęka stworzenia była zamknięta, zęby z górnej i dolnej szczęki tworzyły pułapkę, aby zastosować metodę filtrowania. Ten styl karmienia jest nieznany u innych gadów morskich, ale występuje u współczesnych wielorybów baleen.

Naukowcy zauważają, że odkrycie pokazuje oszałamiający przypadek zbieżnej ewolucji gadów i ssaków (to znaczy, kiedy różne gatunki nabywają te same cechy w trakcie ewolucji niezależnie od siebie). Jednak odkrycie nie oznacza, że Morturneria była w jakiś sposób powiązana z dzisiejszymi wielorybami baleen: po prostu rozwinęły się w ten sam sposób.

To już znajduje się w naturze. Na przykład ptaki i nietoperze mogą latać. Ale ptaki są uważane za dinozaury, a nietoperze to ssaki. Te powierzchowne podobieństwa w stylu życia i zachowaniu nazywane są ewolucją zbieżną.