Co wiadomo o „ostatnim dinozaurie w Afryce”

Niewiele wiadomo o tym, co wydarzyło się w Afryce w ostatnich latach dinozaurów. Naukowcy niewiele wiedzą o ówczesnej faunie - w tym samych afrykańskich dinozaurów. Dlatego odkryte niedawno dinozaury w Maroku wzbudziły duże zainteresowanie badaczy. Ten dinozaur żył prawie przed upadkiem gigantycznej asteroidy na Ziemi, co położyło kres istnieniu „strasznych jaszczurek”. O czym mógł powiedzieć paleontologom?

Oddzielna edukacja

W środkowej części Kredy Afryka została oddzielona od superkontynentu Gondwana i zaczęła na niej rozwijać się fauna, w tym grupa dinozaurów innych niż wszystkie inne. Kiedy asteroida spadła na Ziemię, poziom oceanów w wielu miejscach gwałtownie wzrósł, więc wszystkie minerały z tego okresu znajdują się zwykle w skałach morskich. Skały te obejmują także złoża fosforanów w Maroku - pozostałości starożytnego dna morskiego, złożonego 66 milionów lat temu. Fosforan jest zbierany z rozległych kopalń i służy do tworzenia nawozów, a także do innych celów.

W takiej kopalni fosforanów w północnym Maroku odkryto skamieliny dinozaura, który mógł być ostatnim dinozaurem w Afryce, zanim masowo wyginął na całej planecie. W tych miejscach praktycznie nie ma skamielin z tego okresu, a naukowcy porównują znalezisko z wygraną w loterii.

Afrykański krewny tyranozaura

„Ostatni dinozaur afrykański” nazywał się Chenanisaurus barbaricus i należy do rodziny Abelizaurów - krewnych tyranozaurów, z krótszym pyskiem, bardzo małymi przednimi łapami i mniejszym mózgiem. Abelizaury osiągnęły wysokość 7-8 metrów, chodziły na dwóch nogach, były dzikimi drapieżnikami i dominowały na końcu kredy w Afryce, Ameryce Południowej, Indiach i Europie w tym samym czasie, gdy tyranozaury przerażały Amerykę Północną i Azję.

Krótka struktura pyska i szczęki determinowała specjalną taktykę polowania drapieżnika: dinozaur zaatakował ofiarę z boków, aby oderwać kawałek mięsa. W tych samych warstwach geologicznych, co Chenanisaurus barbaricus, szczątki tytanozaurów - gigantycznych roślinożerców, które najprawdopodobniej były dla nich odpowiednią ofiarą.

Co ciekawe, inne kontynenty, na które wcześniej składała się superkontynent Gondwana, również różnią się w przybliżeniu tym samym stosunkiem tytanozaurów i abelizaurów, co sugeruje, że oba gatunki rozprzestrzeniły się na kontynencie, zanim się rozdzieliły. Ale już na podzielonych terytoriach ich rozwój zaczął się na swój sposób.