Historia niesamowitej protezy ze starożytnego Egiptu

Starożytni Egipcjanie byli mistrzami nie tylko w budownictwie. Okazuje się, że starożytni egipscy lekarze używali protez wykonanych z pełnym zrozumieniem ludzkiej anatomii. Zostało to niedawno odkryte przez naukowców, którzy badali najstarszą na świecie protezę - drewniany palec, który ma 3000 lat.

Artysta protetyczny

Proteza znaleziona w żeńskim miejscu pochówku nekropolii Szejka Abd al-Qurna należała do córki księdza. Za pomocą nowoczesnej mikroskopii, technologii rentgenowskiej i tomografii komputerowej naukowcy dowiedzieli się, że drewniany palec był kilkakrotnie przebudowywany pod nogą właściciela. Można powiedzieć, że twórca protezy był mistrzem swojego rzemiosła. Bardzo dobrze znał osobliwości ludzkiej anatomii i był w stanie rozwinąć ruchomą protezę, która poruszała się wraz z resztą nogi i miała solidną strukturę pasa.

Zdjęcie: Uniwersytet w Bazylei, LHTT

Oprócz wygody i dokładności proteza wyróżnia się wdziękiem. Widać, że mistrz zwrócił dużą uwagę na estetykę i naturalność zewnętrzną sztucznego palca - oczywiście jego praca kosztowała dużo pieniędzy. Kapłani w starożytnym Egipcie zdecydowanie żyli dobrze.

Biografia rzeczy

W splądrowanym grobowcu odkryto wczesną protezę epoki żelaza, wydrążoną w starszej, długiej, nieaktywnej kaplicy na pogrzebowym wzgórzu nekropolii szejka Abd al-Qurna na zachód od Luksoru, zwanej również „Doliną Szlachty”. Kaplica ta należy do grupy monumentalnych skalnych grobowców z końca XV wieku pne, które zostały zbudowane dla bliskiej rodziny faraonów.

Na zdjęciu: nekropolia szejka Abd al-Qurna

Od końca 2015 r. Uniwersytet w Bazylei bada ten starożytny egipski elitarny cmentarz. Mikroanalityczne metody naukowe i najnowsze technologie pomagają w tym naukowcom. Badając znaleziska archeologiczne z kultury materialnej starożytnego Egiptu, badacze mają pojęcie o historii ich powstania. Biografie artykułów gospodarstwa domowego mogą więc powiedzieć wiele interesujących rzeczy na temat metod produkcji, zwyczajów, umiejętności osobistych, nawyków i preferencji osób, do których te przedmioty należały.