Podróż wzdłuż wschodniego wybrzeża Taimyr do zatoki Pronchishcheva

Pomimo pozornej pustynności i otwartości życie toczy się na każdym kroku w tundrze Taimyr. Te dni, kiedy statek był naprawiany, zostały przez nas w pełni wykorzystane. Niemal od zmierzchu do świtu nasza grupa zniknęła w tundrze, szukając nowych postaci wśród wielu wzgórz i mokradeł do fotografii. Ułatwiło to czysta, ciepła pogoda i nieskończenie długi dzień polarny.

Cietrzew na wzgórzu obrzęku obserwujący otoczenie. Czy jakiś drapieżnik przemyka przez ich dusze. Jednocześnie nie uważają takiej osoby za taką.

Ogromne obszary otaczającej tundry pokryte były pęczniejącymi pagórkami, zgodnie z teorią naukową - hydrolakolitami. Ich Jakucki nazywają się „Bułgunnyachowie”, Eskimosi - „Pingo”. Hydrolakolity w tundrze są tworzone zimą przez wodę, która spadła „uwięziona”, ściśnięta między dwiema silnymi warstwami - wieczną zmarzliną i warstwą aktywną marznącą z powierzchni. Lód zajmuje większą objętość niż woda, która nie ma czasu na zamarznięcie, która nie ściska się pod ciśnieniem i szuka wyjścia. Kiedy nie ma dokąd pójść, pędzi w górę, „spęczniając” powierzchnię. Hydrolakolity mogą osiągać znaczące rozmiary do 70 metrów wysokości i 200 metrów średnicy. Z czasem upadają. Czas ich istnienia - od kilku lat do dziesiątek, a nawet setek lat. Wraz z glebą takie guzy można wycisnąć na powierzchnię kości i kłów mamutów i nosorożców włochatych. Możliwe, że pojawienie się takich pagórków w tundrze było jednym z powodów legendy, że mamuty zostały obrażone przez ludzi i zamieszkały pod ziemią ... A może są tam, jak wielkie krety kopiące dziury?

Mały ośmiokołowy pojazd terenowy z bazy geologicznej umożliwił zbadanie tundry z dużej odległości.

Próba zestrzelenia tundry za pomocą kwadrokoptera.

Równiny tundry są bardzo podmokłe. Łańcuch gór Byrranga jest już widoczny na horyzoncie.

Wzory tundry Taimyr.

Zarośla bawełnianej trawy na mokradłach tundry. Przy dobrej pogodzie wszystko wokół jest ciepłe i puszyste ...

Liczne lęgi kuropatwy tundry, które już powstały na skrzydle, żyją wśród pagórków obrzęku. Ich charakterystyczne toczące się krzyki zdradzają obecność.

W ogóle nie boją się osoby, dzięki czemu fotograf może z nią chodzić.

Ogólnie rzecz biorąc, pagórki te są prawdziwym królestwem ptaków, które wśród okolicznych równin znajdują schronienie w jakimś zamkniętym krajobrazie. Wydrzyk długi zagnieżdżony jest bezpośrednio na szczytach Bułgarii.

W tym okresie karmią już dojrzałe pisklęta.

Laska wydrzyk uniesionych na skrzydle.

Jest coś magicznego w gwizdach bramek w bawełnianej ciszy równin.

Dorosła pisklę sowy polarnej już lata, ale nadal nie chce tego robić. Ale on chętnie pozuje, przechodząc od gardzieli do gardzieli.

Kiedy ktoś się zbliża, rozkłada skrzydła, puchnie piórami, zaciąga wielkie jaskrawożółte oczy, głośno klika dziób, by wydawać się tak duży i przerażający, jak to możliwe.

Rodzice piskląt trzymają się w pobliżu. Ich biała kolorystyka daleko daje ptaka. W badanej przestrzeni otwartej tundry można jednocześnie zobaczyć kilka sów polarnych. Najwyraźniej w tym roku maksymalna liczba lemingów jest głównym pokarmem dla tych ptaków.