Prostytucja w Bangladeszu

Wciąga rękę w ciemność swojego domu, ponieważ każdy dolar tutaj jest wart swojej wagi w złocie. W małych pokojach na ścianach wiszą plakaty gwiazd muzyki pop, Mekki, Sai Baby, suszące się ubrania i zdjęcie aktorki Kajol, która ma parę przednich zębów w kolorze czarnym. Wszystko to tworzy przynajmniej pewną koncepcję komfortu. A piękny Kajol w tej formie przypomina trochę lokalnych mieszkańców. Mieszkańcy Dautlatdia - największy burdel w Bangladeszu. Nigdy tu nie byłem, ale chodziłem po takich „epicentrach” w Kalkucie i Mumbaju i wiem o czym mówię.

Ciężarówki z towarami do stolicy Dhaki czekają w kolejce przez kilka dni. I ten gigantyczny korek uliczny rozciągał się na Dautlatdia, miejsce, gdzie przepływa rzeka. Kierowcy długodystansowi nie mają nic do roboty w kolejce - ten obszar został utworzony. Potem zyskał taką sławę, że ze stolicy zaczęli przybywać tu celowo miłośnicy prostytutek. Tylko dwie godziny pociągiem.

Ten „stan” w państwie jest własnością alfonsów i kochanek burdeli. Gangsterzy dostają swój udział w ochronie.

Toaleta na brzegu rzeki Padma.

W utworzonych slumsach przydrożnych, w każdej z 2000 chatek znajduje się prostytutka. Śmieci na ulicach wskazują na status dzielnicy. Kontyngent jest odpowiedni. Kobiety w sari, pocący się, szczupli i ciemnoskórzy mężczyźni w alkoholowych koszulkach.

Podaje się tu około 1000 mężczyzn dziennie. Koszt prostytutki wynosi od 2 do 4 dolarów za godzinę. W kraju, w którym 60 milionów żyje za mniej niż 1 USD dziennie, prostytucja staje się ekonomicznie konieczna.

Hierarchia Dautlatdii jest prosta: na samym dole znajdują się Chukri. Młode dziewczyny, które zostały sprzedane kochankom domów publicznych jako niewolnice seksualne.

Na górze jest Madame. Posiadają chukri i chaty do seksu.

Dziewczyny sprzedawane za grosze przez rodziców popadają w niewolnictwo seksualne, obsługując 15-20 klientów dziennie na jedzenie i wodę. Bicie jest tutaj powszechne. W przypadku odmowy możliwe są tortury, gwałt zbiorowy i pozbawienie żywności.

Młodsze dziewczyny są chętniej kupowane przez klientów, wszystkie dochody z nich trafiają do alfonsów. Aby przyciągnąć klientów do domów publicznych, dziewczęta karmione są sterydami Oradexon, które służą do zwiększenia masy zwierząt gospodarskich (krów) w gospodarstwach.

Po ustaleniu kwoty, którą Madame wydała na dziewczynę (około 5000 USD), dziewczyny mogą stać się niezależnymi prostytutkami. Zwykle osiąga się to w wieku 18 lat, to znaczy, kiedy prostytucję można uprawiać zgodnie z prawem.

Niezależne prostytutki nazywane są bharati. Większość zarobionych na dzień pieniędzy wydaje się na wynajem pokoju. Prostytutki z reguły mają „mężów” i wspierają ich, wymieniając pieniądze na ochronę. Ci „mężowie” nazywani są kobietami.

Mogą obiecać, że się pobiorą, ale w rzeczywistości potrzebują tylko jej pieniędzy od prostytutki. Wszyscy wiedzą o tych oszustwach, a jednak wszystkie dziewczyny są zagrożone, ponieważ każdy chce mieć „szczęśliwe życie”.

Ale otrzymawszy wolność, dziewczyna nadal nie pozbędzie się swojej reputacji. Dlatego prostytucja w Bangladeszu jest tabu. Coś mocno napiętnowanego.

Pomimo faktu, że Bangladesz jest krajem islamskim. Koncepcja profanacji wywodzi się z hinduizmu i zaczęła obowiązywać wszystkie dziewczęta, bez względu na religię w tym kraju, do której należą.

Prostytutki, ich dzieci, a nawet obszar, w którym żyją, są uważane za brudne.

Częstość występowania kiły wynosi 40%, częsty seks bez zabezpieczenia. Dziewczyny nie mogą powiedzieć klientowi, który już zapłacił: „Nie będę uprawiał z tobą seksu bez zabezpieczenia”. Klient ma zawsze rację.

Ludzie przyjeżdżają tutaj z Dhaki, aby się dobrze bawić. Nikt nie ma wyrzutów sumienia. Ani ci, którzy śpią z nieletnimi, ani ci, którzy je tutaj sprzedają, ukradli lub przelicytowali od rodziców.