Dziwny Szwajcar, który mówi różnymi językami i nie lubi się nawzajem

Szwajcaria ... Dla większości ludzi ten kraj kojarzy się z luksusowymi zegarkami, bankami i wysokim standardem życia. A sami Szwajcarzy w przeważającej części są postrzegani jako odnoszący sukcesy Europejczycy z wysokim poziomem kultury i wykształcenia, bogactwem i znajomością głównych języków europejskich. Ale w rzeczywistości w każdej części Szwajcarii mówią swoim własnym językiem, a zwykła europejska tolerancja znika, jeśli chodzi o mieszkańców sąsiedniego kantonu, którzy mówią innym językiem. Oprócz różnic językowych istnieje wiele innych sprzeczności, z powodu których szwajcarskie społeczeństwo nie może być nazwane mundurem. Ta niezwykła cecha w Europie została zauważona przez wielu badaczy tego kraju.

Szwajcaria w całej swojej historii była okresowo pod wpływem potężnych sąsiadów: Francji, Niemiec i Włoch. Bliskość tych krajów, a także specyfika górzystego terenu, stanowiły swoisty skład narodowy i religijny kraju, gdy w różnych kantonach obserwuje się przewagę jednego lub drugiego języka. Dla każdej z tych części szwajcarskiego społeczeństwa istnieją nawet ich własne nazwy: niemiecki szwajcarski, francuski szwajcarski i włoski szwajcarski. Pomimo faktu, że kraj istnieje już od dłuższego czasu, jego populacja nie stała się jednorodna pod wieloma względami, a wręcz przeciwnie, tylko pogłębiły się spory dotyczące niektórych istotnych kwestii.

Warto zauważyć, że różnice językowe tworzyły wiele sprzeczności w różnych aspektach szwajcarskiego życia, a największe nieporozumienia obserwuje się między niemieckim szwajcarskim a francuskim szwajcarskim. Aby dojść do porozumienia, w kraju odbyło się wiele referendów na wiele różnych tematów: od wejścia kraju do UE, do którego Szwajcaria nie przystąpiła, po zakaz produkcji i użycia broni nuklearnej oraz budowę nowych minaretów w tym kraju.

Jeśli jednak dojdzie do głównej konfrontacji między osobami posługującymi się językiem francuskim i niemieckim, to Szwajcar, dla którego język włoski jest ojczysty, okresowo przylega do jednego lub drugiego. Jednocześnie lingwiści zauważają ciekawą cechę: niewielka liczba Włochów w porównaniu z innymi grupami uczyniła ich dwujęzycznymi - to znaczy, że zdecydowana większość z nich biegle włada także językiem niemieckim. Ale badania pokazują, że włoski stopniowo wygasa, nawet w tych kantonach, w których tradycyjnie panował, pomimo tego, że jest jednym z języków urzędowych.

Inną cechą Szwajcarii jest wysoki poziom znajomości języka angielskiego wśród ludności kraju, który jednak nie jest państwowy. Jeśli weźmiesz Szwajcara, który mieszka we francuskiej części kraju, z reguły oprócz swojego rodaka będzie biegle władał językiem angielskim i rozumie, o czym mówią Niemcy, ale nie mówi po niemiecku. Podobnie jest w przypadku szwajcarskiego niemieckiego, który mówi po niemiecku i angielsku i rozumie francuski.