Jezioro Meduza: tylko tutaj możesz pływać wśród 2 milionów meduz i nie bój się

Ostatnio meduzy coraz częściej odgrywają rolę postaci negatywnych: stają się przyczyną hospitalizacji turystów, a ich nadmierna ilość zaburza równowagę w ekosystemach morskich. Większość gatunków jest niebezpieczna dla ludzi, ponieważ rany i oparzenia tworzą się w kontakcie z powierzchnią skóry na ciele. Ale na Ziemi jest niesamowite jezioro, w którym ludzie nie mogą bać się lokalnych meduz. To jest Jezioro Meduzy na niezamieszkanej wyspie Ayl-Malk na Oceanie Spokojnym.

Mała wyspa koralowa, jak wszyscy inni z Wysp Skalistych, jest częścią Republiki Palau. Ten wyspiarski naród nie jest tak zaludniony, jak jego najbliżsi sąsiedzi Indonezja i Filipiny, a na małych wyspach mieszka nieco ponad 20 000 ludzi. Podobnie jak wiele wysp tego stanu, Ail-Malk jest niezamieszkana. Mimo to co roku przybywa tu wielu turystów, aby odwiedzić lokalną atrakcję - urokliwe jezioro Medusa.

Jezioro jest zakopane w tropikalnej dżungli i całkiem pasuje do definicji raju. Staw ma małe wymiary, zaledwie 0,057 km kw. I maksymalną głębokość 50 metrów. Ze względu na obfitość porów i pęknięć w otaczających go skałach wapiennych jezioro Medusa nie jest całkowicie odizolowane i komunikuje się z wodami oceanu. Ponadto zbiornik należy do raczej rzadkiego rodzaju jezior meromiktycznych. Do takich zbiorników limnologowie obejmują jeziora, w których woda jest podzielona na dwie lub więcej warstw o ​​różnych parametrach fizykochemicznych. W przypadku jeziora Medus możemy mówić o dwóch różnych warstwach, oddzielonych od siebie: górnej, wzbogaconej w tlen i mieszkańców wodnych, oraz dolnej, prawie bez tlenu, o wysokim poziomie siarkowodoru i prawie pozbawionej życia. Tylko w warstwie powierzchniowej żyją dwa rodzaje kosoidalnych meduz, które przyciągają tu miłośników snorkelingu.

W jeziorze Medusa żyją tylko dwa gatunki: złote meduzy (łac. Mastigias papua) i meduzy księżycowe (łac. Aurelia sp), ale jest ich dużo. Gatunki te są całkowicie nieszkodliwe dla ludzi i można je bezpiecznie dotykać. Szczególnie atrakcyjne są złote meduzy, które stały się znakiem rozpoznawczym jeziora i stały się najczęściej odwiedzaną atrakcją turystyczną w Palau.

Nie znaleziono tu dużych drapieżnych ryb, a meduzy nie mają naturalnych wrogów i konkurentów w kwestii pożywienia. Dzięki temu lokalne meduzy kwitną, a ich liczba wynosi około 2 milionów osobników. Ale 20 lat temu, podczas wzrostu temperatury w okresie El Niño, meduza prawie zniknęła ze zbiornika. Chociaż te bezkręgowce są ciepłolubnymi gatunkami tropikalnymi, gwałtowny wzrost temperatury wody nie przyniósł im korzyści. Chodzi o wodorosty Symbiodinium, które żyją w symbiozie z meduzami jeziora. Dzięki tym mikroorganizmom meduzy biorą udział w ich żywieniu, ale to właśnie te glony nie przetrwały zmiany temperatury. Pod koniec lat 90. populacja meduz w jeziorze zmniejszyła się do nieznacznej wielkości, a fakt ten był związany ze śmiercią glonów. Ale na szczęście okres El Niño się skończył, temperatura wróciła do normy, a raj został uratowany. W ciągu zaledwie kilku miesięcy liczba meduz powróciła do pierwotnego poziomu, a mieszkańcy jeziora nadal zachwycają licznych podróżników.