4 metry długości: gdzie zniknęła bieługa - największa ryba rzeczna na świecie

Zaledwie 100 lat temu w Wołdze złowiono wspaniałe ryby według współczesnych standardów: o wadze do 1,2-1,5 tony i długości ponad 4 metrów. I wcale nie są to historie rybaków, ale potwierdzone fakty naukowe. Były to olbrzymie bieługi, których dawno nie widziano na Wołdze, a nieliczni przedstawiciele tego gatunku, którzy pozostali do dziś, nie są podobni do swoich wielkich przodków. Ale co stało się z największymi słodkowodnymi rybami na planecie? Dlaczego prawie go nie ma, a kilka pozostałych osobników w ogóle nie przypomina największych ryb słodkowodnych na świecie w ich skromnych rozmiarach?

Beluga należy do rodziny jesiotrów i żyje w dorzeczu Morza Kaspijskiego, Czarnego i Azowskiego. Ryba ta należy do gatunków wędrownych żyjących w morzach, ale wpływa do rzek w celach lęgowych. Populacja bieługi kaspijskiej spawnuje się w Wołdze, Uralu, Kurze, Tereku, bieługi Azowskiej spawnuje się w rzece Don. Bieługa Morza Czarnego żyje nad brzegiem Ukrainy, Bułgarii i Rumunii, dlatego tarła się na Dunaju, Dnieprze i Dniestru. W połowie ubiegłego wieku populacja bieługi żyła u wybrzeży Włoch na Morzu Adriatyckim, ale dziś nie ma tam tego gatunku jesiotra.

Belugas to drapieżne ryby, które w młodym wieku żywią się małymi organizmami wodnymi, mięczakami, larwami i skorupiakami, a kiedy osiągają szacowny wiek i wielkość, przechodzą na większą ofiarę - ryby rzeczne. Belugs są prawdziwymi stulatkami, ponieważ mogą przetrwać do 100 lat. Ale to nie jedyny zapis tych ryb. Faktem jest, że belugowie dorastają przez całe życie, to znaczy według wielkości ryby można z grubsza określić jej wiek. Cóż, słynny 4-metrowy okaz bieługi, który został złapany na początku ubiegłego wieku w Wołdze, najprawdopodobniej był bliski stulecia.

Ale 4-metrowe olbrzymy to zapisy minionych dni, obecnie nie ma takiej bieługi. Te belugi, które pływają dziś w wodach Morza Kaspijskiego i Morza Czarnego, są niezwykle małe, pomimo tego, że gatunek ten znajduje się we wszystkich możliwych Czerwonych Księgach. Kilka czynników doprowadziło do tak żałosnej sytuacji, ale głównym winowajcą tak trudnej sytuacji Belugas jest oczywiście człowiek.

Intensywne połowy i zanieczyszczenie wód rzecznych i morskich doprowadziły do katastrofalnego spadku populacji w XX wieku. Sytuację pogorszyło budowanie licznych elektrowni wodnych na największych rzekach Europy, które nie były wyposażone w mechanizmy przepływu ryb, które nie pozwalały rybom wspinać się w górę rzeki do miejsc tarła. Wołga, Kama, Kura, Don, Dniepr i Dniester zostały zablokowane przez tamy hydroelektryczne, które pozbawiły Belugę większości miejsc tarła.

Kolejną ważną cechą, która wpłynęła na gwałtowny spadek liczby ludności, jest bardzo długi okres wzrostu belugas. Aby bieługa osiągnęła wiek rozrodczy, musi upłynąć dużo czasu. Samce kaspijskiej bieługi mogą rozmnażać się nie wcześniej niż 13-18 lat, au samic liczba ta sięga 16-25 lat. Tak więc, aby beluga mogła urosnąć i mogła opuścić potomstwo, musi upłynąć dużo czasu.

Fakt, że Beluga musi zostać uratowany, zwłaszcza ludność Morza Azowskiego, które jest w opłakanym stanie w porównaniu z kaspijską Belugą, stało się jasne w połowie XX wieku. Beluga zaczęła rozmnażać się w specjalnych żłobkach, aby wypuszczać jaja i młode osobniki w Morzu Azowskim. Pozwoliło to na niewielką stabilizację sytuacji, ale uwolnione wolumeny nie były wystarczające do utrzymania i zwiększenia populacji.

Obecny stan gatunku budzi poważne obawy ichtiologów. Waga większości belugas złowionych w ciągu ostatnich 20-30 lat nie przekracza 300 kilogramów, a wiek tych ryb nie przekracza 40-50 lat. Jeśli w połowie XX wieku w Wołdze odnotowano około 25 tysięcy belug, tarło, na początku XXI wieku ich liczba nie przekroczyła 5 tysięcy. Mamy nadzieję, że ekolodzy i specjaliści od hodowli ryb będą w stanie zachować ten niesamowity gatunek ryb, a Beluga o niewiarygodnych rozmiarach znów znajdzie się w Wołdze.