Zjednoczone Emiraty Arabskie: niesamowity świat zbudowany na ropie naftowej

Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA), położone na wybrzeżu Zatoki Perskiej, są jednym z najbogatszych krajów na świecie. Pod względem PKB na mieszkańca kraj ten zajmuje 6 miejsce na świecie, pozostawiając większość krajów europejskich daleko w tyle. Niewiele osób wie, ale zaledwie 50 lat temu terytorium ZEA było kolonią Imperium Brytyjskiego. Dziś ZEA to wyjątkowy przykład dobrze prosperującej społeczności ze specjalnym systemem politycznym.

Za datę powstania tego stanu w jego obecnej formie uważa się rok 1971, kiedy sześć emiratów - monarchie wschodnie, rządzone przez szejków, połączyły się w jedno państwo federalne. Rok później dołączył do nich siódmy emirat. Utworzenie tego państwa stało się możliwe po tym, jak Liga Państw Arabskich w 1964 r. Ogłosiła prawo państw arabskich do niepodległości. Po krótkiej naradzie Wielka Brytania musiała zmniejszyć swoją obecność w regionie i wycofać wojska z terytorium przyszłych ZEA.

Dobrobyt Zjednoczonych Emiratów Arabskich opiera się na ropie naftowej, którą symbolizuje czarny pasek na ich fladze narodowej. Każdy z siedmiu emiratów niezależnie zarządza rezerwami ropy naftowej i wpływami z ich sprzedaży. Co ciekawe, stopień ich uczestnictwa w rządzeniu krajem jest wyraźnie zależny od ich wielkości.

Największym z nich jest Abu Zabi. Stolica zjednoczonego państwa znajduje się na jego terytorium, a szejk tego emiratu jest głową państwa. Jak w każdej innej monarchii, władza w Zjednoczonych Emiratach Arabskich jest dziedziczona.

Drugim co do wielkości emiratem jest słynny Dubaj. Jest to drugi co do wielkości, ale pierwszy pod względem emiratu ludności, którego emir zajmuje stanowisko szefa rządu. Oto słynne miasto Dubaj, słynące z centrów biznesowych, luksusu i kurortów.

Pozostałych pięciu emiratów wymieniono według malejącej wielkości - są to Sharjah, Ras al-Khaimah, Al Fujairah, Umm al-Qaiwain i Ajman. Co ciekawe, wszystkich siedmiu emiratów nosi nazwy swoich stolic.

Pomimo faktu, że węglowodory i korzystne ceny tych surowców zapewniły szybki dobrobyt ZEA, kraj ten nie ogranicza się do produkcji ropy.

Wszyscy znają dużą rolę sektora turystyki w gospodarce ZEA. Najlepsze miasta na wakacje na plaży to Abu Zabi, Dubaj, Sharjah i Ajman. Wspaniałe hotele, sztuczne wyspy, tysiące sklepów i fantazyjne wieżowce przyciągają rocznie około 15 milionów turystów.

Oprócz turystyki ważną rolę odgrywa handel, w szczególności tranzyt towarów, a także sektor bankowy. Liczba centrów biznesowych w tym stanie rośnie z każdym rokiem.

Co ciekawe, kraj, który obejmuje prawie całe terytorium piaszczystych i skalistych pustyń, polegał na rozwoju rolnictwa. Sukces tego ambitnego projektu zależy od dostępności świeżej wody. Przychody ze sprzedaży ropy rosną każdego roku, a ZEA stać na taki luksus. W kraju działa już kilka zakładów odsalania wody morskiej, a kilka jest w budowie. Świeża woda trafia do potrzeb rosnącej populacji, a także do nawadniania pól uprawnych. Wydaje się to niewiarygodne, ale oprócz tradycyjnych palm daktylowych ZEA uprawia truskawki na swoich polach, a nawet eksportuje ten produkt do Europy.

Dziś ZEA to kuszące miejsce, w którym migranci zarobkowi przyjeżdżają nie tylko z Bliskiego Wschodu, ale także z Indii, Chin, Bangladeszu i wielu innych krajów.

Zjednoczone Emiraty Arabskie nie przestają zadziwiać świata. Krajem rządzonym przez szejków i radą starszych udało się osiągnąć bezprecedensowy dobrobyt w dynamicznie zmieniającym się świecie. Tutaj mądrość i tradycje Wschodu łączą się z zachodnim pragmatyzmem i determinacją, a każda wyprodukowana baryłka ropy przybliża kraj do realizacji najbardziej odważnych projektów naszych czasów.