Właściciel tajgi Ussuri: ile tygrysów amurskich pozostaje w Rosji

Tygrys amurski jest największym przedstawicielem rodziny kotów, która mieszka na terytorium naszego kraju. Jest to również najbardziej wysunięty na północ podgatunek tygrysa na naszej planecie. W latach 40. ubiegłego wieku w naszym kraju było około 40 takich pięknych zwierząt. Od tego czasu podjęto wiele wysiłków, aby uratować tygrysa i przywrócić jego populację.

Tygrys Amur lub Ussuri mieszka na ziemiach Primorsky i Khabarovsk w Rosji. Najwyższe stężenie tych zwierząt obserwuje się u podnóża Sikhote-Alin na Terytorium Primorskim.

Tygrys Amur lub Ussuri jest jednym z sześciu podgatunków tygrysa, który przetrwał do dziś na wolności. Wraz z Bengalem jest największym kotem na naszej planecie, a waga samców z reguły sięga 300 kg. Spośród wszystkich drapieżnych ssaków sushi tygrys jest trzecim pod względem masy ciała, ustępując tylko niedźwiedziom polarnym i brunatnym.

Tak imponujące rozmiary wymagają dużego terytorium i obfitego jedzenia. Amurski podgatunek tygrysa żyje wyłącznie w lasach, więc ostatnim miejscem, w którym został zachowany na wolności, była tajga Ussuri, nietknięta przez człowieka. W XIX wieku tygrysy żyły daleko poza Primorye; można je było spotkać w wielu regionach tajgi w południowej Syberii. Wiadomo, że tygrys amurski został nawet przedstawiony na herbie miasta Irkucka. Ale intensywny rozwój gospodarczy terytorium i fizyczna eksterminacja tygrysa doprowadziły do tego, że jego zasięg został zmniejszony do tajgi nadmorskiej.

Nawet w idealnych warunkach tygrys amurski powoli się powiększa. Osiągają dojrzałość płciową dopiero w 4-5 roku życia. Samica rodzi z reguły 2-4 młode, które są całkowicie zależne od matki przez półtora do dwóch lat. Ale nawet po osiągnięciu tego wieku młode tygrysy często pozostają z rodziną i żyją z matką do 4-5 lat. Okazuje się, że samica rodzi potomstwo co 2-3 lata, a średnia długość życia tygrysów na wolności wynosi około 15 lat. Niestety tylko około połowa młodych przeżywa do dorosłości.

W ciągu ostatniego stulecia tygrys amurski przeszedł od niemal całkowitej eksterminacji do względnego dobrobytu. Wiadomo, że w latach 40. ubiegłego wieku w naszym kraju żyło około 35–40 osobników tygrysa amurskiego. Po całkowitym zakazie polowania na nie i tworzeniu specjalnie chronionych obszarów (rezerwatów i parków narodowych) liczba tygrysów zaczęła rosnąć. Według danych z 2015 r. W naszym kraju mieszka około 530 tygrysów amurskich, co stanowi około 70% całej populacji. Pozostałe zwierzęta z tego podgatunku żyją w Mandżurii, w sąsiednich Chinach.

Według ekspertów obecna liczba to maksymalna liczba tygrysów amurskich, jaką może pomieścić ich terytorium. Obecność siedliska przyrodniczego jest najważniejszym warunkiem dobrobytu populacji tygrysów amurskich. Zachowanie istniejącego, a także przywrócenie wyciętego i spalonego cedru tajgi Ussuri zapewni dobrobyt najbardziej wysuniętemu na północ tygrysa na planecie.

Ponad 500 tygrysów amurskich jest dobrym wskaźnikiem, ale wciąż mamy wiele do zrobienia. Wraz z ochroną lasów konieczne jest przywrócenie populacji zwierząt kopytnych: tylko przy niezawodnym zaopatrzeniu w żywność możemy mówić o ciągłym dobrobycie drapieżnika. Innym ważnym czynnikiem w ochronie tygrysa amurskiego jest walka z kłusownictwem. Niestety, barbarzyńska eksterminacja ze względu na skórki i inne części ciała nadal nie jest niczym niezwykłym zarówno w Chinach, jak i w naszym kraju.