Chazar Kaganate: zapomniane imperium w Rosji

Rosyjski naukowiec Wasilij Grigoriew w swoim artykule na temat urządzenia władzy w Khazar Khaganate napisał, że Chazarowie są fenomenem średniowiecza. W otoczeniu ludów koczowniczych stworzyli rozwinięty system struktury państwa: ustrukturyzowaną władzę i zarządzanie administracyjne, kwitnący handel, stałą armię. Państwo Chazar słynęło z tolerancji i pragnienia sprawiedliwości, podczas gdy w Europie były znacznie trudniejsze w tych kwestiach. Wszyscy prześladowani za wierzenia rzucili się na chazar chazarski. Wasilij Grigoriew to zauważył „Państwo Chazar wstąpiło jak jasna gwiazda na ponury horyzont Europy i zniknęło, nie pozostawiając śladu swojego istnienia”.

Chazarowie należeli do ludów mówiących po turecku, prowadzili koczowniczy tryb życia, aw VII wieku byli w stanie stworzyć największe państwo handlowe na Północnym Kaukazie. Z biegiem stuleci zwiększyli swoją dominację, podbijając obecne południe Rosji, wschód Ukrainy, półwysep krymski, północno-zachodnią część Uzbekistanu i zachód Kazachstanu.

Naukowcy nie wiedzą dokładnie, skąd pochodzą. Niektórzy historycy sugerują, że narodowość ta pochodziła z regionów Azji Środkowej.

Uważa się, że były one kiedyś częścią imperium Hun w V wieku. O nich, jak napisało plemię Akatsir, koczowniczy hodowca bydła, pisał bizantyjski dyplomata Priscus z Panius. Niektóre z nich pochodziły od łowców-zbieraczy izolowanych w epoce lodowcowej.

W VI wieku stały się częścią zachodniego tureckiego kaganatu. Przestał istnieć w połowie następnego wieku. Po tym Chazarowie założyli swoje państwo, w tym Bułgarzy, plemiona kaukaskie i Słowianie. Chazarowie byli pierwotnie koczownikami, ale po zdobyciu osiadłych sąsiadów nauczyli się od nich uprawy roślin i zaczęli prowadzić ustalony styl życia. Doprowadziło to do rozwoju handlu i pozwoliło stać się dużym państwem handlowym.

Moneta Chazar

Jednym z etapów wzmocnienia Khazar Khaganate był konflikt z kalifatem arabskim. Kalif Umar w 644 roku rozkazał swoim żołnierzom maszerować na Kaukaz. W mieście Balanjar w 653 r. Doszło do poważnego starcia między Arabami a Chazarami. Arabski dowódca Salman ibn Rabi poległ w bitwie. Ale Arabowie kontynuowali walkę i zmusili Chazarów do wycofania się na północ. Niemniej jednak poprzednie zwycięstwa pomogły opóźnić postęp Arabów w Europie Wschodniej.

Z Cesarstwem Bizantyjskim rozwinęły się niezwykłe relacje. Wiadomo, że w VII wieku kaganat uczestniczył w kampanii wojskowej po stronie cesarza Herakliusza przeciwko Sassanidom.

Konstantin V i Justynian II poślubili żony Chazara. Bizancjum interesowało się chazarskim chazarem. Państwo to zapewniało ochronę granic przed nomadami idącymi po stepach równiny wschodnioeuropejskiej i Północnego Kaukazu.

Twierdza Chazar, Belaya Vezha, Rosja. Dziś znajduje się na dnie zbiornika Tsimlyansk, a dzięki dogodnemu położeniu geograficznemu Chazarowie szybko wzbogacili się w handlu. Przeszły przez nie duże szlaki handlowe. Kupcy nosili swoje towary ze wschodu na zachód i z północy na południe. Jednak jak w przeciwnym kierunku. Państwo pobierało opłaty celne za transport towarów, co przyczyniło się do wzrostu gospodarczego.

„Okazje w obozie wschodnich Słowian”. Artysta S. Iwanow. 1913 Rosja sprzedała niewolników Chazarom

W X wieku zaczął się spadek gospodarki, pieczyngowie uciekali z zachodu, Słowianie stworzyli Rusię Kijowską na wschodzie. W 965 r. Wielki książę kijowski Światosław Igorewicz pokonał armię chazarską.

Wiemy o historii Chazarów z annałów arabskich i bizantyjskich. Niestety język chazarski do nas nie dotarł.