Dlaczego turyści przestali wpuszczać turystów do wyjątkowej jaskini Lasko

Ze względu na niewiarygodną liczbę dobrze zachowanych malowideł jaskiniowych, ta jaskinia we francuskiej gminie Montignac nazywa się „Kaplicą Sykstyńską Pierwotnego Malarstwa”. Przez 15 lat tysiące turystów rocznie przybywało do jaskini Lascaux, aby zobaczyć arcydzieła późnych paleolitów. Ale wkrótce w jaskini odkryto smutne konsekwencje takiego aktywnego rekreacyjnego wykorzystywania i od ponad 50 lat naukowcy nie są w stanie sobie z nimi poradzić.

Jaskinia Lascaux została odkryta przypadkowo w 1940 r. Pierwsze profesjonalne badania wykazały, że jaskinia jest unikalną kolekcją obrazów jaskiniowych z XVIII-XV wieku pne. e. Wykopaliska doprowadziły do ​​odkrycia kilku sal jaskini, które łącznie zawierają około 1900 zdjęć.

Taki wspaniały pomnik sztuki paleolitu był szeroko znany daleko poza granicami Francji, a po archeologach i znawcach malarstwa jaskiniowego turyści przybyli do jaskini. Masowy dostęp do jaskini Lascaux został otwarty w 1948 roku. Dla wygody gości i naukowców w jaskini przeprowadzono sztuczne oświetlenie, wyposażono schody i pokłady obserwacyjne.

Pierwsze alarmujące sygnały, że przyszłość rysunków jest zagrożona, pojawiły się w 1955 r. Przepływ turystów był tak wielki, że w niektóre dni dość mała jaskinia przyjmowała do 1000 gości, co wpłynęło na skład powietrza i temperaturę. Unikalna jaskinia, która przez długi czas była odizolowana od świata i w której istniał specjalny mikroklimat, odczuwała skutki zwiększonej wilgotności powietrza i wzrostu zawartości dwutlenku węgla. Te składniki zareagowały specyficzną skorupą solną, która pokrywała wzory i chroniła je przed zniszczeniem.

W Lasko zainstalowano specjalny system stabilizacji mikroklimatu, który, jak mieli nadzieję naukowcy, pomoże poradzić sobie z tym problemem. Ale oprócz istniejących trudności ze zniszczeniem powłoki ochronnej z soli, pojawiło się o wiele straszniejsze zagrożenie - kolonie „zielonych alg”. Z powodu działania sztucznego oświetlenia, a także wysokich temperatur i wilgotności mikroorganizmy zaczęły pojawiać się w dużych ilościach na ścianach Lascaux. Środki podjęte w celu poprawy wentylacji i odkażania pomieszczeń nie przyniosły wymiernych rezultatów, aw 1963 r. Postanowiono zamknąć jaskinię na wizyty. Od tego czasu naukowcy stale przeprowadzają kosztowne i czasochłonne procedury zwalczania wilgoci, szkodliwych mikroorganizmów i innych konsekwencji 15-letniego boomu turystycznego w jaskini.

W latach 80. ubiegłego wieku udostępniono zwiedzającym kopię jaskini Lasko-Lasko II, która zawierała reprodukcje najlepszych zdjęć tej uroczej jaskini.