Piękno zagrożonego jeziora Eyre w Australii

To różowe słone jezioro jest tak przekształcone w porze deszczowej, że prawie niemożliwe jest rozpoznanie martwej solanki, która istniała tutaj przez ostatnie sześć miesięcy. Być może właśnie na australijskim jeziorze Eyre, jak nigdzie indziej na świecie, można zobaczyć, jak ważna jest słodka woda dla życia na naszej planecie.

Jezioro Eyre znajduje się w rozległym wgłębieniu drenażowym pośrodku pustynnego obszaru w stanie Australia Południowa. To słone jezioro, do którego wpada kilka rzek w krótkim czasie deszczowym, po kilku miesiącach wysychając, aż do całkowitego zniknięcia. Po wyschniętych dopływach samo jezioro zaczyna również szlifować, którego powierzchnia zależy w dużej mierze od pory roku. Na australijskich pustyniach istnieje wiele podobnych jezior, których granice są oznaczone linią przerywaną, ale jezioro Eyre jest największe w Australii.

Jest to rodzaj fantomowego jeziora, które najpierw się pojawia, a następnie prawie całkowicie znika. Ale nawet podczas długiej pory suchej w jeziorze pozostaje trochę wody.

Maksymalny obszar jeziora, który odnotowano trzykrotnie w całej historii obserwacji, wynosi 9500 metrów kwadratowych. km (dla porównania powierzchnia jeziora Ładoga wynosi 17 870 km kw., a powierzchnia Issyk-Kul - 6 230 km kw.). Pełny sezon trwa zwykle od listopada do stycznia, a następnie jezioro stopniowo wysycha. W porze deszczowej brzeg jeziora Eyre jest prawdziwym rajem dla ptaków. Tutaj jest ciepło, a obfitość ryb i innych wodnych mieszkańców przyciąga wiele ptaków, które się tutaj rozmnażają. Jednym z najbardziej znanych mieszkańców jeziora są pelikany, które przybywają do jeziora, gdy tylko rzeki, które karmią Ayr, docierają do tego pustynnego obszaru. Wydaje się to niewiarygodne, ale w jałowej okolicy wokół jeziora Eyre występują nawet długie ulewy, a następnie przelewają się małe rzeki, zalewając wszystko wokół.

A oto wspaniała transformacja otoczenia jeziora Eyre po długiej suszy.

Jezioro i jego otoczenie nabierają zupełnie innego wyglądu w okresie suszy, który zwykle rozpoczyna się w lutym-marcu i trwa do końca jesieni. Poziom wody w jeziorze zaczyna spadać, a stężenie soli w nim wzrasta. Większość gatunków ryb jeziornych stopniowo umiera z powodu wysokiego zasolenia, a ptaki opuszczają brzeg zbiornika w poszukiwaniu lepszych miejsc. W tym okresie większość jeziora zamienia się w rozległe słone bagno, którego powierzchnia lśni w słońcu. Ale nawet w tym okresie bezradności dla jeziora wygląda niesamowicie pięknie.

Air Lake dzieli się na dwie części: małe South Air i rozległe North Air. Są one połączone ze sobą kanałem Goyder. Ale czasami pada tak mało, że susza może trwać przez kilka lat, a następnie jezioro zamienia się w kilka izolowanych płytkich zbiorników o głębokości około 1,5 metra.

Pierwszym imigrantem w Europie, który odkrył i opisał jezioro, był Edward John Eyre, na którego cześć jezioro otrzymało swoją nazwę. Ale nie tak dawno temu do nazwy tej dodano także miejscową nazwę tubylczą, którą rdzenni mieszkańcy Australii przypisali do stawu na długo przed przybyciem kolonistów. Teraz oficjalna nazwa jeziora wygląda jak Kati Thanda-Lake Eyre, chociaż na większości map wciąż można zobaczyć nazwę „Air Lake” lub „Air North Lake”.

Ten niezwykły staw ma różowy odcień wody ze względu na obecność jednokomórkowych zielonych alg o bardzo poetyckiej nazwie - słonawej dunaliella (łac. Dunaliella salina). Glony wydzielają pigment karoten, który nadaje wodzie charakterystyczny kolor.

Air Lake i otaczający je region znajdują się na terenie parku narodowego, który został zorganizowany specjalnie w celu ochrony i organizacji wakacji turystycznych. Jezioro jest bardzo popularne zarówno wśród turystów australijskich, jak i zagranicznych, a loty nad jeziorem są najbardziej poszukiwane. To podczas nich można docenić oszałamiające piękno tego wyjątkowego miejsca. Pomimo niestabilności poziomu wody klub jachtowy z powodzeniem działa na jeziorze Eyre, a nawet w porze suchej jest miejsce do żeglowania.