Istnieje nieśmiertelność: zwierzęta, które mogą żyć wiecznie, żyją w oceanie

Podczas gdy ludzkość dąży do zdobycia życia wiecznego, wydając miliardy na tworzenie nowych leków i technologii, organizmy, które z czasem nie mają władzy, żyją w głębinach morskich od milionów lat. To jest meduza Turritopsis nutricula. Oczywiście nie są to najlepiej rozwinięte stworzenia na planecie, ale fakt, że udało im się odkryć tajemnicę nieśmiertelności, czyni nas szczegółową historią o tych stworzeniach.

Odkrycie nieśmiertelnej esencji tego gatunku zostało dokonane zupełnie przypadkowo pod koniec ubiegłego wieku. W laboratorium włoskiego naukowca Fernando Boero kilka meduz z gatunku Turritopsis nutricula żyło w specjalnym akwarium. Te małe stworzenia, o średnicy nie większej niż 5 mm, były przeznaczone do eksperymentów. Ale naukowcy są rozproszeni: Fernando Boero nie dodał wody do akwarium na czas, a meduzy pozostały bez swojego zwykłego siedliska. Po dokładnym zbadaniu Boero stwierdził, że meduza nie umarła, ale zmieniła się w polipy, więc postanowił ponownie zalać je wodą i zobaczyć, co będzie dalej. Kolejne badania wykazały, że po stresie meduza zaczęła na nowo przechodzić pełny cykl rozwoju. Tak więc okazało się, że meduza nie umarła, jak ma to miejsce u innych gatunków, ale wróciła do etapu lęgowego.

Faktem jest, że zwykły cykl życia meduz jest następujący. Meduza to bezkręgowce, które rozmnażają się płciowo. Wśród nich wyróżnia się osobniki płci męskiej i żeńskiej, które tworzą plemniki i komórki jajowe. Po fuzji komórek zarodkowych powstaje larwa (planula), która przyczepia się do dna morskiego i zaczyna rosnąć, przekształcając się w polip. Cóż, na następnym etapie zachodzi proces pączkowania: młode osobniki meduzy oddzielają się od polipa i zaczynają swobodnie pływać. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej cykl się powtarza, a dorośli umierają po rozmnażaniu. Średnia długość życia meduz wynosi 3-6 miesięcy.

Ale nieśmiertelnym meduzom udało się pokonać tę niesprawiedliwość: nie umiera po rozmnażaniu, ale przyczepia się do powierzchni, zamieniając się w polip. Cóż, wtedy wszystko trwa, podobnie jak reszta meduz, z tą różnicą, że proces ten trwa wiecznie.

Oczywiście są drapieżniki, które mogą przerwać ten cudowny proces nieśmiertelnej egzystencji i połknąć dziecko. Ale nikt nie jest bezpieczny przed takimi problemami.

Początkowo meduzy z gatunku Turritopsis nutricula żyły tylko na Morzu Karaibskim, ale potem osiedliły się na wszystkich obszarach oceanu. Naukowcy wyrazili nawet obawy, że stosując takie metody rozmnażania, meduzy tego gatunku są w stanie zapełnić się całą nadającą się do zamieszkania przestrzenią wodną i zaburzyć równowagę w ekosystemach wodnych. Ale później stało się jasne, że takie obawy są bezpodstawne, chociaż obserwuje się roczny wzrost liczby tych organizmów.

Nieśmiertelna meduza, która jest bardzo interesująca dla naukowców, jest zdecydowanie jedynym żywym organizmem zdolnym do nieskończonego samoodmładzania i regeneracji. Ale ocean wciąż kryje wiele tajemnic, a stworzenia nieznane nauce wciąż żyją w jego wodach. I możliwe, że ktoś inny jest właścicielem takich technologii.